کاربرد نشانگر ISSR جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی بین و درون گونه ای چاودار
محل انتشار: فصلنامه زیست فناوری، دوره: 12، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 145
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BIOT-12-3_005
تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1403
چکیده مقاله:
چاودار یکی از گیاهان زراعی مهم ایران با نام علمی Secaleمتعلق به خانواده گندمیان (Poaceae) میباشد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی ۳۹ جمعیت چاودار از مناطق مختلف ایران، آمریکا و شوروی با نشانگر ISSR مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که ۸ آغازگر ISSR ۴۸ باند تولید کردند که شامل ۱۸ باند چندشکل (۵/۳۷ درصد چندشکلی) بود. میانگین میزان اطلاعات چندشکلی (PIC) ۱۵/۰ و شاخص نشانگر (MI) در آغازگرهای ISSR معادل ۷/۲ عدد بود. بیشترین مقدار PIC (۳/۰) مربوط به آغازگر ۶+۵ و بیشترین MI (۹۶/۰) مربوط به آغازگر ۶+۱ بود. پس از مشاهده محصولهای واکنش زنجیرهای پلیمراز بر روی ژل آگارز و امتیازدهی باندهای DNA، تجزیه و تحلیل با نرمافزار NTSYS انجام شد. دندروگرام تجزیه خوشهای با روش UPGMA و ضریب تشابه جاکارد جمعیتهای چاودار را به ۹ گروه تقسیم کرد که نتایج گروهبندی آن با گروهبندی تجزیه مولفههای اصلی مطابقت داشت. نتایج تجزیه واریانس مولکولی بیانگر تنوع درون گونهای بیشتر از تنوع بین گونهای بود. میانگین تنوع ژنی نی (h) ۳۵۰/۰ و میانگین شاخص شانون (I) در گونههای چاودار ۵۲۳/۰ بود که بیانگر تنوع خوب درون گونهها میباشد. نتایج نشان داد که نشانگر ISSR ابزار مفیدی در تعیین تنوع ژنتیکی درون و بین گونهای چاودار است.
کلیدواژه ها:
Rye ، Genetic Diversity ، ISSR Marker ، Polymorphism ، Analysis of Molecular Variance ، چاودار ، تنوع ژنتیکی ، نشانگر ISSR ، چندشکلی ، تجزیه واریانس مولکولی
نویسندگان
الهام رضایی میرقائد
Biotechnology Department, Agriculture Faculty, University of Payam Noor, Isfahan, Isfahan, Iran
رسول امیریان
Department of genomics, Branch of Central Region (Isfahan), Agricultural Biotechnology Research Institute of Iran (ABRII), Agricultural Research, Extension and Education Organization of Iran (AREEO), Isfahan, Iran
ایمان آرضی
Department of genomics, Branch of Central Region (Isfahan), Agricultural Biotechnology Research Institute of Iran (ABRII), Agricultural Research, Extension and Education Organization of Iran (AREEO), Isfahan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
