تولید رده نوترکیب HEK۲۹۳T با بیش- بیانی پایدار miR-۱ به عنوان مدل زیستی برای مطالعات قلبی
محل انتشار: فصلنامه زیست فناوری، دوره: 9، شماره: 1
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BIOT-9-1_001
تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1403
چکیده مقاله:
اهداف: القای مصنوعی بیش- بیان miRNA راهکار مناسبی برای القای موثرتر تمایز سلولی است. نقش موثر miR-۱ در تکوین و تمایز سلول های قلبی گزارش شده است. لنتی ویروس یک ناقل کارآمد برای تهیه رده های سلولی پایدار است. هدف پژوهش حاضر تولید رده سلولی با بیش- بیان پایدار miR-۱ برای ایجاد یک مدل زیستی برای مطالعات قلبی بود.
مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر، سلول های HEK ۲۹۳T در محیط کشت DMEM به همراه سرم جنین گاوی (FBS) ۱۰% و ال- گلوتامین ۲میلی مولار و پنی سیلین- استرپتومایسین ۱X در محیط انکوباتور کشت داده شدند. پس از کلون کردن ژن miR-۱، کلون های نوترکیب انتخاب شدند و حضور قطعه ژنی در وکتور نوترکیب با توالی یابی تایید شد. وکتور حامل miR-۱ به همراه وکتورهای کمکی در سلولHEK۲۹۳T به صورت ویروس نوترکیب بسته بندی شد. تراآلایی سلول های HEK۲۹۳T با ویروس نوترکیب برای تولید رده پایدار انجام شد. سپس کارآیی تراآلایی و رقت موثر ویروس با نشانگر GFP سنجش شد. تغییرات بیان miR-۱ با روش qPCR بررسی شد. تحلیل داده ها از طریق بررسی مقایسه ای چرخه آستانه و روش Pfaffl انجام گرفت.
یافته ها: بیشترین میزان بیان GFP مربوط به سلول های آلوده شده با رقت ۱۵۰میکرومولار بود. نشانگر فلورسنت GFP موجب تسهیل فرآیند بهینه سازی و تخلیص سلول های نوترکیب شد. در ارزیابی qPCR، بیان miR-۱ در سلول های تراآلایی شده در مقایسه با سلول های گروه کنترل افزایش قابل ملاحظه ای داشت.
نتیجه گیری: رده سلولی پایدار نوترکیب HEK۲۹۳T بیش- بیان کننده miR-۱ در لنتی ویروس، به عنوان مدل زیستی مناسب برای بررسی فرآیندهای تکامل و تکوین قلب است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهسا راسخی
National Institute of Genetic Engineering & Biotechnology, Tehran, Iran
بهناز بخشنده
Biotechnology Department, Science Faculty, University of Tehran, Tehran, Iran
مجید صادقی زاده
Genetic Department, Biological Sciences Faculty, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
علی سلیمی
Nanobiotechnology Research Center, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مسعود سلیمانی
Hematology Departmen, Medical Sciences Faculty, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
