القای آپوپتوز در سلول های گلیوما به وسیله مهار ژن HIF-۱α

اهداف: فاکتور رونویسی HIF-۱، یک عامل تعیین کننده کلیدی در تنظیم ژن وابسته به اکسیژن است که نقش آن برای بقا و پیشرفت تومورهای سرطانی به اثبات رسیده است. بررسی تاثیر سرکوب HIF-۱α برای بررسی فرآیندهای وابسته HIF-۱ و تداخل با حوادث پاتوفیزیولوژیک ناشی از هیپوکسی اهمیت دارد. هدف پژوهش حاضر القای آپوپتوز در سلول های گلیوما به وسیله مهار ژن HIF-۱α بود. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی، siRNA اختصاصی علیه ژن HIF۱α از سرورهای OligoWalk وMit (siRNA.wi.mit.edu) و بخش طراحی آنلاین شرکت های Invivogene و Qiagene طراحی شد و کارآیی خاموش سازی آن در رده سلولی گلیومای U۸۷ به وسیله تکنیک ریل تایم پی سی آر به صورت کمی مورد بررسی قرار گرفت. برای پی بردن به تاثیر کاهش بیان در روند چرخه سلولی و آپوپتوز، رنگ آمیزی با PI و انکسین- PI انجام و با تکنیک فلوسایتومتری، تعداد سلول ها در هر فاز و میزان مرگ ومیر سلولی با کنترل مقایسه شد. یافته ها: siRNA اختصاصی طراحی شده برای ژن HIF۱α قادر به کاهش بیان ژن به میزان ۴۰% بود. تیمار سلول های U۸۷ پس از ۲۴ ساعت سبب افزایش ۶% سلول ها و پس از ۴۸ ساعت، سبب ۱۲% افزایش سلول ها در مرحله sub G۱ شد. در تایید تغییرات چرخه سلولی، تیمار ۴۸ساعته، سبب القای آپوپتوز در ۵۸% سلول ها شد که با توجه به میزان ۱/۵درصدی آپوپتوز در سلول های کنترل، این مقدار مرگ سلولی بسیار چشمگیر بود و توانایی siRNA طراحی شده را در القای آپوپتوز نشان داد. نتیجه گیری: القای آپوپتوز با siRNA اختصاصی طراحی شده علیه ژن HIF۱α بر کاهش بیان ژن HIF-۱α، روند رشد سلول ها و افزایش آپوپتوز تاثیر قابل ملاحظه ای دارد.

کلیدواژه ها:

HIF۱α ، siRNA ، Cell Cycle ، Apoptosis ، HIF۱ ، RNA مداخله گر ، siRNA ، چرخه سلولی ، آپوپتوز