سنتز نانوکیتوسان تیول دار بعنوان حامل داروی بیپریدین با استفاده از دو کراس لینکر تری پلی فسفات (TPP) و جنیپین و بررسی رهایش و سمیت آنها
محل انتشار: فصلنامه زیست فناوری، دوره: 13، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 115
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BIOT-13-3_008
تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1403
چکیده مقاله:
زمینه: دارورسانی نوین از دیرباز با اهدافی مانند کاهش عوارض جانبی مصرف، افزایش دسترسی زیستی، انتقال هدفمند داروها و همچنین گذر از سد برخی موانع مانند موانع خونی- مغزی، بدنبال طراحی سامانههای دارورسانی کارآمد است. نانوذرات در زمینه حاملهای دارویی بسیار با اهمیت هستند زیرا توانایی حمل انواع داروها به قسمتهای مختلف بدن در زمان مناسب را دارند. روش بررسی: در مطالعه حاضر ترکیب نانوذرات کیتوسان تیولدار بارگذاری شده با بیپریدین توسط روش ژل یونی با استفاده از دو نوع اتصال دهندهی عرضی (TPP و چنیپین) سنتز شده و کارایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها: نتایج آنالیزFTIR سنتز موفقیت آمیز مراحل مختلف نانوذرات کیتوسان تیولدار بارگذاری شده با بیپریدین را از طریق هر دو کراسلینکر تایید نمود. نتایج تصاویر SEM نشان داد نانوحاملهای سنتز شده دارای ساختار نانورد میباشند و نانوحامل دارو سنتز شده با کراسلینکر جنیپین دارای ساختار منظمتر با اندازهی حدود ۱۵۰ نانومتر و نانوحامل دارو سنتز شده با TPP دارای اندازهی حدود ۲۰۰ نانومتر است. بررسی نتایج آزمون رهایش دارو نشان داد نانو حامل دارو سنتز شده با کراسلینکر جنیپین رهایش بیشتری دارد و همچنین تست سمیت سلولی نیز نشان داد نانو حامل دارو سنتز شده با جنیپین سمیت کمتری نسبت به نانو حامل سنتز شده با TPP دارد. نتیجهگیری: با درنظر گرفتن سمیت کمتر و رهایش طولانی مدت تر نانوحامل داروی سنتز شده با جنیپین نسبت به نانو حامل سنتز شده با TPP، با استفاده از این نانوحامل، زیست دسترسی دارو افزایش مییابد و میتواند بعنوان سیستم دارو رسان مناسب برای انتقال دارو باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فخیمه امینی طولارود پایین
graduated master's degree in biomedical engineering from Maziar University, Royan, IRAN
رضا سالاریان
department of biomedical engineering, Maziar University, Royan, IRAN
سید مهدی حسینی
department of medicinal plants, Amol University of Special Modern Technologies, Amol, IRAN
محمد حسن شاهوی
Assistant professor,Faculty of Modern Technologies Engineering, Amol University of Special Modern Technologies, Amol, Iran
تهمینه عبادی
faculty of chemical engineering, babol noshirvani university of technology, Babol, P.O. Box ۴۷۱۴۸-۷۳۱۱۳
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :