اثر کاهش بیان RNA غیر کننده TUG۱ بر بیان رسپتور CD۲۰
محل انتشار: فصلنامه زیست فناوری، دوره: 13، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 123
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BIOT-13-4_008
تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1403
چکیده مقاله:
مالتیپل اسکلروزیس (MS) یکی از شایعترین بیماری های خودایمن در ایران و جهان است. جهت کنترل پیشرفت MS به عنوان یک بیماری التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی، تاکنون داروهای زیادی تولید شده است. ریتوکسیماب آنتی بادی مونوکلونال کایمریک موشی-انسانی است که به رسپتور CD۲۰ روی سطح سلول های B متصل و باعث القای آپوپتوز می گردد. امروزه پژوهش های فراوانی نقش کلیدی RNAهای غیر کدکننده را در تنظیم بیان ژن ها و مسیرهای مولکولی از جمله آپوپتوز تایید کرده اند. نتیجه آنالیزهای بیوانفورماتیکی بیانگر تغییرات بیانی TUG۱ LncRNA در بیماران مبتلا به MS می باشد. از این رو، در مطالعه حاضر نقش احتمالی TUG۱ LncRNA در تنظیم مکانیسم عملکرد ریتوکسیماب در القای آپوپتوز به صورت تجربی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، DNAzyme اختصاصی علیه TUG۱ طراحی و در حضور و عدم حضور دارو به سلول های Raji ترنسفکت شد. در ادامه پس از انجام ترنسفکشن، استخراج RNA و سنتز cDNA، بیان ژن های هدف با تکنیک RT-qPCR بررسی شد. به دنبال کاهش بیان TUG۱، بیان ژن CD۲۰ افزایش و بیان SMAD۲ کاهش یافت. همچنین کاهش بیان TUG۱ منجر به القای آپوپتوز و تجمع سلول ها در فاز G۱ گردید. به نظر می رسد سطح بیان TUG۱ نقش موثری در تنظیم بیان ژن CD۲۰ در سلول های B و میزان اثربخشی درمان با ریتوکسیماب داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محبوبه رجحان نژاد
Tarbiat Modares university, Faculty of Biological Sciences, Genetics department, PhD student of Genetics
مهرداد بهمنش
Department of Genetics,Faculty of Biological Science, TarbiatModares University, Tehran, Iran
عباس نیک روش
Associate Professor of Molecular GeneticsDepartment of Advanced Technologies, School of MedicineNorth Khorasan University of Medical Sciences
عبدالرضا ناصر مقدسی
Assistant Professor of NeurologyDepartment of Neurology, School of MedicineMultiple Sclerosis Research CenterSina HospitalTehran University of Medical Sciences
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
