بهینه سازی رشد و محتوای پروتئین در دانه رست های گندم و جو از طریق پرایمینگ بذر با نانوذرات اکسید روی

روی عنصری حیاتی برای رشد محصولات، سلامت جانوران و زندگی انسان است. این عنصر به عنوان یک عنصر کمیاب ضروری عمل کرده وبه عنوان کوفاکتور برای بسیاری از آنزیمهای دخیل در فرآیندهای متابولیک عمل میکند. کمبود روی یک مشکل تغذیه ای جهانی، به ویژه درکشورهای در حال توسعه، محسوب میشود. استفاده از نانوذرات، مانند نانوذرات اکسید روی (ZnO NPs) ، برای افزایش بازده و کیفیت تغذیه ایمحصولات کشاورزی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در این مطالعه تاثیر غلظتهای مختلف نانوذرات ZnO بر رشد و محتوای پروتئیندانه رست های گندم و جو با استفاده از تکنیک پرایمینگ بذر مورد بررسی قرار گرفت. بذرهای گندم و جو به مدت ۲۴ ساعت در دمای ۲۵ درجهسانت یگراد در غلظتهای مختلف ) ۲۰ ، ۴۰ و ۱۶۰ پی پی ام نانوذرات ZnO ) خیسانده شدند و سپس در هوا خشک شدند. دانه رستها ۷ روز پساز جوان هزنی برداشت شدند تا پارامترهای رشد )طول، وزن تر و وزن خشک( و محتوای پروتئین آنها مورد ارزیابی قرار گیرند. نتایج نشان داد کهغلظتهای پایینتر نانوذرات ) ۲۰ و ۴۰ پی پی ام( باعث افزایش وزن تر و خشک شدند، در حالی که در غلظت بالا ) )۱۶۰ پی پیام( اثر کاهشیمشاهده گردید. ب هطور مشابه، طول دانهرس تها در غلظتهای پایینتر افزایش و در غلظتهای بالاتر کاهش یافت. آنالیز محتوای پروتئین نشانداد که در گندم، با افزایش غلظت نانوذرات ZnO ، محتوای پروتئین کاهش یافت، در حالی که در جو، با افزایش غلظت نانوذرات ZnO ، محتوایپروتئین افزایش یافت. براین اساس به نظر میرسد، استفاده از نانوذرات اکسید روی از طریق پرایمینگ بذر م یتواند به طور قابل توجهی بر رشدو کیفیت تغذیه ای گندم و جو تاثیر بگذارد، به طوری که غلظتهای بهینه بین محصولات مختلف متفاوت است .

کلیدواژه ها:

پرایمینگ بذر ، پروتئین ، جو ، گندم ، نانو ذره روی