شناسایی وضعیت دسترسی اقتصادی به غذا

امنیت غذایی زیربنای امنیت اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی کشور است و به عنوان یکی از مهمترین حقوق فرد و جامعه محسوب می شود. همچنین حقوق نسل های آینده با حفاظت از منابع پایه تولید و بهرهبرداری پایدار از این منابع مدنظر قرار می گیرد. مجموعه ای از رویدادهای هشداردهنده از جمله نوسانهای بیش از حد قیمت مواد غذایی ، بحرانهای مالی ، و تغییرات آب و هوایی مرتبط که تولید مواد غذایی را تهدید می کند، اطمینان از امنیت غذایی را به اولویت اصلی دولت ها و جامعه توسعه جهانی تبدیل کرده است . ارکان امنیت غذایی شامل زنجیره به هم پیوسته ای از »فراهمی غذا«، »دسترسی به غذا«، »مصرف و سلامت غذا« و »تابآوری (ثبات و پایداری )« است . رکن دسترسی اقتصادی ، بیش از سایر ارکان امنیت غذایی به وضعیت رفاهی ومعیشتی افراد مرتبط است . رکن دسترسی اقتصادی به غذا به میزان زیادی متاثر از تکانه های عرضه و تقاضا، هزینه های تولیدوبازاررسانی ، نوع و ساختار بازار، نوسانهای قیمتی ، تغییرات مکرر سیاست های اقتصادی ، تکانه های سیاسی و اجتماعی ، تورم، کاهش قدرت خرید و ناپایداری منابع درآمدی و اشتغال است . از این رو، در این پژوهش با رویکردی توصیفی -تحلیلی وضعیت اجزاء مهم رکن دسترسی اقتصادی به غذا در ایران بر اساس آمار مرکز آمار ایران پرداخته شده است . یافته های پژوهش بیانگر این است که رکن دسترسی اقتصادی به غذا در ایران دچار چالش ها و نارسایی هایی شامل کاهش قدرت خرید خانوار به دلیل پایین بودن درآمد اسمی و بالابودن سطح عمومی قیمت ها ، کاهش درآمد واقعی و در نتیجه بالا رفتن سهم هزینه غذا از هزینه خانوارها، توزیع نابرابر درآمد و در نتیجه افزایش فقر و شکاف فقر می باشد.

کلیدواژه ها:

سطح عمومی قیمت ها ، شکاف فقر ، ضریب جینی ، امنیت غذایی .