نقش مشارکت خانواده ها در توسعه پایدار شهری

درعصرحاضربارشد بی رویه جمعیت و ضرورت رشدوتوسعهشهری و تخریب و تهدید محیط زیست طبیعی به نفع عناصرانسان ساخت مفاهیمی چون هویت تعلق همبستگی اجتماعی که ازاساسی ترین مولفه های طراحی و ساخت است مورد بی مهری قرارگرفته اند ازانجایی که مفهوم جدید توسعه پایدارکلی نگر و انسان محور است و همه ابعاد اجتماعی فرهنگی اقتصادی رادربرمیگیرد همراهی و مشارکت مردم و سلب مسئولیت همه جانبه این امور ازدولت امکان تصمیم گیری جامع و فراگیر را درتوسعه فراهم نموده و انعکاص دهنده هویت فرهنگ و اعتقادات مردم خواهد بود که طبق هرم نیازهای مازلو ازجمله والاترین نیازهای انسانی هستند البته درشرایط منطقه ای حاضر اگر این مشارکت درمسیر حفاظت و تامین و بهبود زندگی خانواده ها و حتی سوددهی اقتصادی کوتاه مدت باشد مردم با اشتیاق بیشتری دراین امور مشارکت می کنند هدف این مقاله ازبررسی مباحث نظری مرتبط با ابعاد مختلف توسعه پایدار و نمونه های مردمی روشن کردن جایگاه خانواده ها به عنوان کوچکترین و درعین حال اثرگذارترین اجتماع شهری و ارایه روشهای راهبردی و نو درتشویق و تمرین مشارکت خانواده درتوسعه پایدارشهر است که به مرور این امر دردرون خانواده های ایرانی نهادینه و تبدیل به یک باور جمعی شود که بتوان اهداف پایداری را درمقیاسهای مختلف منطقه ای ناحیه ای ملی و بین المللی ثبات بخشید

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار/مشارکت/خانواده /تشویق