مشاهدات صحرایی و ارزیابی مورفوتکتونیکی منطقه پیشوای ورامین

محدوده مورد بررسی از 40 کیلومتری جنوب شرق تهران آغاز شده و حد انتهای مطالعات صحرایی تا 20 کیلومتری شرق شهر پیشوا ادامه می‌یابد طول شرقی جغرافیای َ45 ْ51 تا َ15 ْ52 درجه و عرض شمالی جغرافیای َ15 ْ35 تا َ23 ْ35 درجه محدوده این بررسی را شامل می‌شود به علت نزدیکی شهرهای ورامین و پیشوا به تهران تمرکز جمعیت بالا بوده و همچنین راههای دسترسی درجه یک و فرعی به قسمتهای صعب العبور را تا حدودی آسان نموده است در بررسی‌های صحرایی به منظور تعیین جنبایی منطقه شناسه‌های ژئومورفولوژی استفاده از سیماهای توپوگرافیک و تکتونیکی را نشان از بزرگی آهنگ و جنبا بودن منطقه گویای جابجایی گسل پیشوا را دارند. بررسی راستاهای تنش در بخش‌های مختلف ناحیه بر اساس جوانترین حرکت و نشانه‌های گسلها، روندهای اصلی تغییر شکل را در منطقه نشان می‌دهد و تحولات زمین ساختی و ارائه راستاها و تنش‌های بنیادی در زمان‌های مختلف زمین شناختی گویای این است که هر چه به سمت شرق پیش می‌‌رویم بیشترین تغییر شکل و گیسختگی دیده می‌شود و ساز و کار تشکیل شکستگی تو گسله‌های منطقه با توجه به مدل برش ساده برای گسل پیشوا تغییر مکان و جابجایی را در راستای روند‌های رده دوم در جهت 120- 110N نشان می‌دهد و با توجه به تحلیل ساختاری در بخش شرقی منطقه روند تقریباً به 55- 45 N دچار تغییر می‌گردد و در بخش‌های شمالی ارتفاعات منطقه این روند نیز قابل تعقیب است و مجموعه گسلها و شکستگی‌های منطقه گویای تکوین زمین ساختی و یا ترکیبی از ساز و کارهای فشاری و مرتبط با مدلهای برش خالص و برش ساده می‌باشد که تحت یک تنش فزاینده قرار داشته و الگوی برشی نیز همراه با مولفه‌های فشاری وجود دارد. آثار و پدیده‌های مورفوتکتونیکی جنبایی گسلهای منطقه را تایید نموده و با توجه به قرارگیری شهر پیشوا بر روی گسل که در مناطقی نیز موجب شکستگی و آسیب به ساختمانها شده پیشنهاد می‌گردد به منظور ارزیابی دقیق از وضعیت تغییرات و تکانهای احتمالی بررسی‌های لرزه شناسی و ژئوتکنیکی دقیق از بخش‌های مختلف گسل پیشوا صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

مورفوتکتونیک ، گسل ، منطقه پیشوای ورامین