الگوی مطلوب شایستگی رهبری آموزش در گروه‫های بالینی دانشکده‫های پرستاری و مامایی

زمینه و هدف: مقوله رهبری در علوم پزشکی و آموزش پرستاری، به ویژه در ارتباط با یادگیری بالینی از اهمیت بسیاری برخوردار است و می تواند به میزان قابل توجهی اثربخشی آموزش بالینی را پیش بینی کند. این پژوهش با هدف طراحی الگوی مطلوب شایستگی رهبری آموزش در گروه‫های بالینی دانشگاه های علوم پزشکی صورت گرفت. روش کار: پژوهش حاضر به روش کیفی آمیخته (کیفی- کمی) انجام شد. برای اجرای پژوهش با ۱۵ نفر از معاونین و مدیران گروه در برخی ازدانشگاه‫های شمالغرب کشور مصاحبه نیمه ساختار یافته صورت گرفت و به شیوه تحلیل محتوا مورد ارزیابی قرار گرفت و در مرحله کمی با استفاده از روش دلفی فازی و بکارگیری معادلات ساختاری مورد تایید قرار گرفت. یافته ها: متغیر شایستگی رهبران آموزشی از منظر مدیران و معاونین آموزشی در مرحله کیفی و تحلیل مقوله‫ها شامل۵۰ شایستگی در پنج دسته شایستگی‫های رهبری در آموزش بالینی، ارزیابی خود و ارزشیابی عملکرد آموزشی، توسعه مهارت‫های بالینی دانشجو، شایستگی فردی، منابع انسانی بود که الگوی طراحی شده در مرحله کمی با تکنیک معادلات ساختاری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت سازمان‫های آموزشی و همچنین شایستگی‫های مدیران در علوم پزشکی برای موفقیت بالینی، مدل مذکور برای تصمیم گیرندگان و مشاوران به منظور انتخاب رهبران آموزش بالینی دانشگاه‫ها و هدایت و راهنمایی مدیران کاربرد دارد.

کلیدواژه های الگوی مطلوب شایستگی رهبری آموزش در گروه‫های بالینی دانشکده‫های پرستاری و مامایی:

Competence ، Educational Leadership ، Clinical Groups ، شایستگی ، رهبری آموزشی ، گروه‫های بالینی