نقش ادراک خطر و انزوای اجتماعی در پیش بینی اضطراب کووید-۱۹ با میانجی‫گری اضطراب سلامت در دانشجویان

زمینه و هدف: بیماری کووید- ۱۹ بزرگ ترین نوع بیماری های واگیردار می باشد که جهان را فراگرفته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش ادراک خطر و انزوای اجتماعی در پیش بینی اضطراب کووید- ۱۹ با میانجیگری اضطراب سلامت در دانشجویان انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که با مشارکت ۲۴۰ نفر از دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در نیمسال دوم ۱۳۹۹ که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام گرفت. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه­ های ادراک خطر دینگ و همکاران، انزوای اجتماعی راسل و همکاران، اضطراب کووید- ۱۹ علیپور و همکاران و اضطراب سلامت سالکوفسکیس و همکاران و بصورت آنلاین انجام شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر) با استفاده از نرم افزارهای spss-۲۵ و Lisrel-۸.۸ تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد که اضطراب کووید- ۱۹ با ادراک خطر، ارتباط منفی و با متغیرهای انزوای اجتماعی و اضطراب سلامت ارتباط مثبت و معناداری داشت. همچنین  اضطراب سلامت با ادراک خطر ارتباط منفی و با انزوای اجتماعی، ارتباط مثبت داشت (۰/۰۰۱>p). شاخص­ های برازش مدل نیز مسیر ادراک خطر بر اضطراب کووید- ۱۹ (۰/۲۰-)، ادراک خطر بر اضطراب سلامت (۰/۲۳-)، انزوای اجتماعی بر اضطراب کووید- ۱۹، (۰/۱۷)، انزوای اجتماعی بر اضطراب سلامت (۰/۳۱) و اضطراب سلامت بر اضطراب کووید- ۱۹، (۰/۵۹) را تایید کرد. نتیجه­ گیری: بر اساس یافته­ های مطالعه حاضر، سیاست گذاران سلامت از جمله ستاد مبارزه با کرونا و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در برنامه­ های آموزشی که با هدف بهبود بهزیستی روان شناختی افراد در بحران کرونا تدارک می­بینند، می توانند نحوه کنترل ادراک خطر و کاهش انزوای اجتماعی و اضطراب سلامت را به افراد آموزش دهند.

کلیدواژه ها:

Risk Perception ، Social Isolation ، Anxiety of Covid-۱۹ ، Health Anxiety ، ادراک خطر ، انزوای اجتماعی ، اضطراب کووید- ۱۹ ، اضطراب سلامت