اثربخشی آموزش مهارت های زناشوئی بر شادکامی و رضایت زناشوئی زنان کودک همسر
محل انتشار: مجله سلامت و مراقبت، دوره: 25، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 89
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HCJ-25-4_006
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1403
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: رضایت زناشوئی و شادکامی از دغدغه هایی است که در زندگی زناشوئی کودک همسران قابل بررسی است. پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زناشویی بر شادکامی و رضایت زناشوئی زنان کودک همسر انجام گرفت.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی قبل و بعد با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی زنان کودک همسر مراجعه کننده به مرکز مشاوره امید ترنم شهرستان شبستر در سال ۱۴۰۱ بودند که از بین آنها، تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. روایی محتوائی بسته آموزشی توسط اساتید راهنما و مشاور و ۶ نفر از اساتید مشاور خانواده و روان شناس تایید شد. از ابزار پرسشنامه رضایت زناشوئی هودسن و پرسشنامه شادکامی آکسفورد به عنوان پیش آزمون- پس آزمون در این پژوهش استفاده شد. سپس برنامه آموزشی طراحی شده در ۸ جلسه یک ساعته در همان مرکز مشاوره اجرا گردید. در نهایت، داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و در نرم افزار SPSS-۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد آموزش مهارت های زناشوئی نظیر مهارت های تنظیم هیجان، تنظیم روابط عاطفی، مهارت های زندگی و مهارت های ارتباطی و رفتاری در افزایش رضایت زناشوئی و شادکامی زنان کودک همسر موثر بود (۰/۰۰۱شادکامی آنان را در زندگی کاهش داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا مرتضی زاده
Department of Psychology and Counseling, School of Psychology and Educational Sciences, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
معصومه ازموده
Department of Psychology and Counseling, School of Psychology and Educational Sciences, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
تورج هاشمی
Department of Psychology, School of Psychology and Educational Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran
شعله لیوارجانی
Department of Psychology and Counseling, School of Psychology and Educational Sciences, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
