طراحی و استفاده از یک دستگاه جدید برای اندازه گیری قابلیت پمپ پذیری بتن تازه در محل

هر یک از مواد تشکیل دهنده بتن بر قابلیت پمپ پذیری بتن تاثیر دارد. به طور مثال، افزودنی های کاهنده نسبت آب به سیمان ممکن است تاثیر منفی بر قابلیت پمپ پذیری بتن داشته باشند. اما همواره روش، دستگاه یا ابزاری جهت شناسائی دقیق این قابلیت وجود نداشته است. هدف از پژوهش، طراحی، ساخت و ایجاد یک روش برای بکارگیری ابزاری ساده، مستحکم و قابل حمل بود که شرایط پمپ کردن بتن را تا حد امکان شبیه سازی نماید. این ابزار به کاربر اجازه می دهد تا به سرعت ویژگی های پمپ پذیری بتن را در آزمایشگاه یا در محل ساخت و ساز قبل از استفاده ارزیابی کند. در توضیح کلی این ابزار و روش باید گفت که یک لوله با قطر استاندارد بطور ایستاده (عمودی) با بتن تازه پر می شود و در آن یک پیستون وجود دارد که در کف آن ثابت است. در بالای پیستون یک سنسور فشار وجود دارد. اگر لوله به سمت پایین بلغزد، فشار در لوله اندازه گیری می شود. همچنین سرعت حرکت لوله نیز ثبت می شود. داده های اندازه گیری شده با تجهیزات الکترونیکی و رایانه ثبت می شوند. با کمک داده های حاصله از این سامانه می توان طراحی و پارامترهای قابلیت پمپ پذیری بتن را بطور کاملا کاربردی تخمین زد؛ بطوریکه بر اساس یک مدل محاسباتی، افت فشار مورد انتظار در پمپ بتن را محاسبه می کند. جهت تعیین قابلیت کاربردی این دستگاه، تعداد ۱۸ مخلوط بتنی با سیمان ها و روانی های مختلف تهیه گردید و داده های آنها پردازش شدند.

کلیدواژه ها:

پمپ پذیری ، سیمان ، بتن ، فشار.