مقایسه تصمیم‎گیری چند معیاره به روش AHP وBWM در انتخاب معیارهای سیستم سازه‎ای مناسب پل‎های شهری (پل‎های بتنی و غیره) – مطالعه موردی کلان‎شهر تهران

انتخاب فناوری ساخت پل ها نقش اساسی بر موفقیت پروژه های بزرگراهی دارد، در چنین پروژه‎هایی کارفرما نیازمند دانستن اهمیت معیار های تصمیم و میزان نسبی درجه اهمیت آن ها جهت رسیدن به بهترین گزینه می باشد. استفاده از روش‎های تصمیم گیری چند معیاره از جمله روش های مرسوم در دنیا برای انتخاب های مناسب و متناسب‎تر می باشد. در این پژوهش با مقایسه میان دو روش AHP و BWM اقدام به محاسبه وزن معیار های وزن سازه، هزینه های تعمیرات و نگهداری، ملاحظات پدافند غیرعامل، طول دهانه، مدت زمان، محدودیت های ترافیکی تحمیلی و هزینه پروژه، در تصمیم گیری سلسله مراتبی صورت گرفته است؛ که در نتیجه با در نظر گرفتن و دریافت نظرات نخبگان، گزینه‎های پل های سگمنتال، دال مجوف، تیرهای فلزی، باکس فلزی، تیرهای بتنی، معلق (ترکه ای) و شاریو مورد بررسی قرارگرفتند؛ که در نتیجه آن روش BWM حساسیت بیشتری نسبت به معیار های موردتوجه نخبگان از خود نشان می دهد که بیانگر توانمندی این روش در این حیطه می باشد.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری چند معیاره ، سازه های زیر بنایی ، MCDM ، AHP ، BWM