بررسی آزمایشگاهی تاثیر درصد وزنی ذرات SiC بر خواص مکانیکی کامپوزیت های ذره ای زمینه فلزی آلیاژ A۳۵۷

در این تحقیق، تاثیر درصد وزنی ذرات کاربید سیلیسیم (SiC) بر خواص مکانیکی کامپوزیت های ذره ای با زمینه فلزی آلیاژ A۳۵۷ مورد بررسی قرار گرفت. آلیاژ A۳۵۷ به دلیل خواص مکانیکی برجسته، وزن سبک، و مقاومت به خوردگی مناسب، به طور گسترده ای در صنایع خودروسازی، هوافضا و دریایی کاربرد دارد. افزودن ذرات تقویت کننده مانند SiC به این آلیاژ می تواند خواص مکانیکی آن را بهبود بخشد و دامنه کاربردهای آن را گسترش دهد. نتایج آزمایش ها نشان داد که با افزایش درصد وزنی SiC، سختی و مقاومت کششی نهایی کامپوزیت به طور قابل توجهی افزایش یافت. این افزایش به دلیل توزیع یکنواخت ذرات SiC در زمینه آلیاژی و ایجاد مانع برای حرکت نابجایی ها بود. بررسی ریزساختار تایید کرد که افزودن SiC منجر به کاهش اندازه دانه ها شد که پدیده ای به نام جوانه زنی ناهمگن را تسهیل می کند. این پدیده به بهبود خواص مکانیکی کمک کرد. با این وجود، در نمونه های با درصد وزنی بالای SiC، توزیع یکنواخت ذرات به طور کامل حفظ نشد و نواحی غنی از SiC مشاهده شد که منجر به کاهش خواص مکانیکی در برخی جهات شد. به طور کلی، این تحقیق نشان داد که ذرات SiC بهینه ترین ترکیب برای دستیابی به تعادل بین استحکام و چقرمگی در کامپوزیت های A۳۵۷-SiC است. این یافته ها می تواند راهنمایی ارزشمند برای طراحی و تولید قطعات کامپوزیتی با کارایی بالا در صنایع مختلف باشد.

کلیدواژه ها:

کلیدواژگان : کامپوزیت های زمینه فلزی ، آلیاژ A۳۵۷ ، ذرات کاربید سیلیسیم (SiC) ، خواص مکانیکی ، فرآیند ریخته گری هم زنی