ارزیابی پایداری حمل ونقل شهری با تاکید بر معیارهای اقتصادی– اجتماعی با رویکرد تلفیقی مدل سوتی وMCDM (مطالعه موردی: منطقه ۵ شهرداری تهران)

در عصر حاضر با توجه به افزایش جمعیت و رشد و گسترش شهر ها نیاز به حمل ونقل به ویژه حمل ونقل عمومی از اهمیت بالایی برخوردار گشته است. ازآنجاییکه مردم همه روزه از انواع مختلفی از حمل ونقل (مترو، اتوبوس، تاکسی ،دوچرخه، سواری شخصی و ...)بهره می برند لذا پرداختن به آن به ویژه از جنبه پایداری در بین متخصصان از اهمیت بالایی برخوردار است با توجه به موقعیت استراتژیک حمل ونقل منطقه ۵ سعی شده با تاکید بر اهمیت اقتصادی و اجتماعی که حمل ونقل عمومی برای مصرف کنندگان خود مد نظر دارد وبه واسطه روشهای سوتی، ANP و پرامتی به اهمیت شاخصها و رتبه بندی آنها جهت سهولت دستیابی به پایداری بپردازد. نتایج نشان داد که وضعیت منطقه ۵ شهرداری تهران از منظر معیارهای حمل ونقل پایدار شهری ضعیف تر از حد متوسط است. در واقع با توجه به وزن دهی های انجام شده و نمرات حاصل از این نظرسنجی و آزمون t  در سطح اطمینان ۹۵ درصد نشان داد که نمره منطقه ۵ در هر دو رویکرد کمتر از ۲.۵ از ۵ می باشداز این رو بر اساس رتبه بندی صورت گرفته  در روش پرامتی از بین شاخص های بررسی شده بهبود شاخصهای انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از حمل ونقل ومسیرهای دوچرخه سواری و پیاده روی در برنامه توسعه حمل ونقل منطقه ۵ شهرداری تهران مورد تاکید بوده و باید در الویت قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی پایداری ، حمل ونقل شهری ، شاخص های اقتصادی – اجتماعی- زیست محیطی ، روش پرامتی ، مدل سوتی