تاثیرگذاری مدیریت منابع کروی پروازی و اعمال ناایمن در بروز سوانح هوایی

از آغاز هوانوردی ضعف در مدیریت صحیح روابط بین ­فردی، هدایت کروی پروازی و بروز خطای انسانی به عنوان عواملی مهم در بروز سوانح هوایی شناخته شده است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر، برآورد میزان تاثیرگذاری مدیریت منابع کروی پروازی و اعمال ناایمن در بروز سوانح هوایی است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، آمیخته (کیفی و کمی) است. مشارکت ­کنندگان در بخش کیفی، خبرگان و متخصصین (مدیران ارشد و فرماندهان پروازی) هواپیمایی فراجا به تعداد ۲۴ نفر بوده که پژوهشگران در شانزدهمین نفر به اشباع نظری و مفهومی رسیدند. روش گردآوری داده ­ها در بخش کیفی، مصاحبه­ های نیمه ­ساختار یافته بود. جامعه آماری بخش کمی شامل تعدادی از مدیران و کارکنان پروازی هواپیمایی فراجا بود که با بهره ­گیری از فرمول کوکران و روش نمونه­ گیری تصادفی طبقه ­بندی شده، تعداد ۲۵۰ نفر به عضویت نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. روش گردآوری داده­ ها در بخش کمی استفاده از پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا بود. برای تحلیل داده ­های کیفی از نرم ­افزار مکس ­کیو­دی­ای و جهت تحلیل توصیفی و استنباطی داده­ های بخش کمی نرم ­افزار اس ­پی­ اس ­اس استفاده شد. یافته­ ها نشان داد که تعداد ۳ مضمون سازمان دهنده در قالب ۲۲ مضمون پایه­ ای در حوزه مدیریت منابع کروی پروازی و ۴ مضمون سازمان دهنده در قالب ۱۰ مضمون پایه ­ای در خصوص اعمال ناایمن، می ­توانند در بروز سوانح هوایی نقش داشته­ باشند. نتایج نشان داد مولفه ­های شناسایی شده موثر در بروز سوانح هوایی به ترتیب ۱-­اشتباه، ۲-­مفاهیم، ۳-­مهارت ­های کاربردی، ۴-­فراموشی، ۵-­تخلف، ۶-­عناصر و ۷-­لغزش و با اطمینان ۹۵ درصد، در بروز سوانح هوایی تاثیر دارند.

کلیدواژه ها:

اعمال ناایمن ، سوانح هوایی ، مدیریت منابع کروی پروازی ، هواپیمایی فراجا