نقش تفکر انتقادی در روحیه پژوهشگری و خودکارآمدی معلمان منطقه ۲ شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تفکر انتقادی در روحیه پژوهشگری و خودکارآمدی معلمان می باشد. این پژوهش با توجه به گردآوری داده ها توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دیدگاه معلمان مقطع متوسطه اول آموزش و پرورش منطقه ۲ شهر تهران تشکیل می دهند. با توجه به حجم جامعه آماری از جدول مورگان برای انتخاب حجم نمونه استفاده می شود(۱۸۰نفر). ابزار پژوهش شامل آزمون مهارت های تفکرانتقادی کالیفرنیا -فرم ب در سال ۱۹۹۰ توسط فاسیون و همکاران ساخته شد، پرسشنامه روحیه پژوهشی شیرزاد و همکاران (۱۳۹۵) و پرسشنامه خودکار آمدی عمومی شرر (۱۹۸۹) بود. در پژوهش حاضر از هر دو آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد بدین صورت که پس از استخراج داده های پرسشنامه برای توصیف نمونه از شاخص های آمار توصیفی مانند فراوانی میانگین و و درصد و برای پاسخ به فرضیه های پژوهش از آزمون استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و تحلیل مسیر بر اساس نرم افزار SPSS , PLS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که ضریب تاثیر رابطه بین تفکر انتقادی در روحیه پژوهشگری معلمان ، ۵۵۰/۰ می باشد و مقدار تی ۰۱۵/۲۱ آن بیشتر از ۹۶/۱ می باشد. بنابراین تفکر انتقادی در روحیه پژوهشگری معلمان منطقه ۲ شهر تهران تاثیر معنی داری دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که ضریب تاثیر رابطه بین تفکر انتقادی در خودکارآمدی معلمان ، ۷۱۲/۰ می باشد و مقدار تی ۱۳۳/۳۶ آن بیشتر از ۹۶/۱ می باشد. بنابراین تفکر انتقادی در خودکارآمدی معلمان منطقه ۲ شهر تهران تاثیر معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، روحیه پژوهشگری ، خودکارآمدی معلمان