بررسی شرایط اضطراری آلودگی منابع آب (مطالعه موردی: استان اصفهان)

سامانه تامین آب اصفهان به لحاظ محدوده جغرافیایی و جمعیت تحت پوشش از اهمیت ویژه ای برخوردار است و همواره می تواند مورد تهدیدات مختلف دشمن پایه قرار گیرد، هدف اصلی در این پژوهش شناخت و ارزیابی ریسک دارایی های سامانه تامین آب اصفهان در برابر تهدیدات دشمن با دیدگاه پدافند غیرعامل و ارائه برنامه، ضوابط فنی و تخصصی مصون سازی در زیرساخت حوزه آب مطالعه موردی استان اصفهان است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و در زمره پژوهش های توصیفی-تحلیلی قرار دارد، اطلاعات موردنیاز با استفاده از روش های اسنادی، شامل اسناد کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده است. برای این منظور تعداد ۳۰ نفر کارشناس به عنوان خبره انتخاب و از روش FEMA برای تحلیل ریسک استفاده شده و اطلاعات با استفاده از تکنیک AHP مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته است. یافته ها نشان می دهد، بیشترین میزان ریسک دارایی های اساسی سامانه تامین آب اصفهان مربوط به تصفیه خانه باباشیخعلی در مواجه با تهدیدات نظامی (حملات هوایی و موشکی) با ریسک درجه دو (عدد ۲۴۳ متوسط رو به بالا) است. بر اساس جدول مقیاس نهایی درجه ریسک، سد زاینده رود در برابر تهدید آلودگی زیستی عدد ریسک ۲۰۰ و سامانه گلاب در برابر تهدیدات زیستی عدد ریسک ۱۸۲ را به خود اختصاص داده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که دارایی های سامانه تامین آب اصفهان، در مقابل آلودگی های زیستی و شیمیایی و تهدید نظامی به طورجدی آسیب پذیر هستند و به منظور فراهم سازی زمینه افزایش مصونیت سامانه تامین آب اصفهان و کاهش ریسک دارایی های اساسی آن به هنگام وقوع بحران های ناشی از جنگ راهکار های کاهش آسیب پذیری و ریسک نظیر تدوین برنامه مدیریت شرایط اضطراری بروز آلودگی، پیشنهادشده است.

کلیدواژه ها:

زیرساخت ، تهدید ، آسیب پذیری ، سامانه تامین آب ، اصفهان