بررسی موانع پذیرش فناوری در حوزه مدیریت شهری

رویکردمدیریت شهری برپایه فناوری اندیشه ای استکه درپی سیاست حکمرانی خوب مطرح شده است کاربرد فناوری های جدید برای بهبود عملکرد سازمان های مدیریت شهری و پاسخگویی به نیازهای شهروندان درکشور به خوبی مورد مطالعه قرارنگرفته و استفاده ازآن فراگیر نشده است دربسیاری ازشهرهای متوسط کشور همچون شاهرود زابل جهرم سقز جیرفت و یاسوج هنوز ازفناوری های IT ، ICT و GIS استفاده نمی شوداین مقاله درصدد بررسی موانع به کارگیری فناوری درحوزه مدیریت شهری درراستای پاسخگویی به نیازهای روزافزون شهروندان است به عبارت دیگراین مقاله علل بهره برداری ضعیف سیستم مدیریت شهری کشور ازفناوری نوین را بررسی می کند به علت محدودیت های پژوهش جامعه اماری ازمیان شهرداری های 22 گانه شهرتهران انتخاب گردیده است بدین منظور باتدوین پرسشنامه های موانع پذیرش فناوری درحوزه مدیریت شهری مورد شناسایی قرارگرفت دراین پرسشنامه ها ازکارشناسان خواسته شده بود پس ازمعرفی متغیرها به هریک براساس میزان اهمیت آن درعدم به کارگیری فناوری با کمک طیف لیکرت 1 امتیاز دهی کنند بدین ترتیب هرمتغیر ازهرکارشناس امتیازی دریافت می کند که امتیاز نهایی آ« ازطریق محاسبه میانگین امتیازها بدست می آید سپس برای دسته بندی متغیرها درگروه های بزرگتر و تعیین معیارها ازکارشناسان خواسته شد تا براساس ماهیت متغیرها آنها را دسته بندی کنند همچنین دراین روش با محاسبه میاگین امتیازهای داده شده به متغیرهای زیرمجموعه هریک معیارمعیارها نیز اولویت بندی شدند نتایج حاکی ازآن است که چهارمعیار مالی تکنولوژی فردی و سازمانی به عنوان مهمترین معیارهای موثربرعدم بکارگیری فناوری درمدیریت شهری می باشندلذا برای افزایش کارایی مدیریت شهری بایستی درجهت رفع موانع پیش رو برنامهریزی صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

کارآمدی/مدیریت شهری/فناوری نوین