تحزب و سرمایه معنوی در ایران بعد از انقلاب

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 122

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SMP-12-1_008

تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1403

چکیده مقاله:

هدف پژوهش حاضر بررسی تحزب و سرمایه معنوی در ایران بعد از انقلاب است. در این راستا، با روش توصیفی و تحلیل محتوای کیفی، میزان تاثیر عنصر دین به مثابه سرمایه معنوی در عملکرد احزاب و تشکل های سیاسی ایران در مقطع زمانی دهه اول انقلاب و با تاکید بر سه تشکل سیاسی، حزب جمهوری اسلامی، جامعه روحانیت مبارز تهران و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار گرفته است. به رغم آنکه موسسین احزاب مورد اشاره به نحو شعارگونه و به شدت، بر جانمایی دین و آموزه های آن در محتوا و بندهای متعدد مرامنامه و اساسنامه هایشان تاکید و توجه نموده اند، لکن به دلیل آنکه نگاه شان به دین به مثابه ایدئولوژی بوده، به اقتضای چنین فهمی از دین، این مفهوم، انعکاس مورد انتظار و لازم را در عملکرد احزاب مورد بررسی نیافته است و عینیت اختلاف آراء و تشتت در دیدگاه ها که بعضا به انحلال و یا انشعاب در آنان منجر شده است، موید بی تاثیری دین و آموزه های آن در عملکردشان می باشد. درحالی که چنانچه دین به عنوان سرمایه ی معنوی تلقی و به کار گرفته می شد، تربیت انسان های صادق اخلاقی، امین و… موضوعیت می یافت، دین صرفا ابزاری برای کسب قدرت نبوده و درخدمت تربیت جامعه اخلاقی قرار می گرفت و نیز مبنایی برای تولید و تربیت انسان های اخلاقی و پاکدست در نظر گرفته می شد.

نویسندگان

جمشید یوسفی

دانشجوی دکتری، دانشکده ادیان، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران

باقر طالبی دارابی

استادیار، گروه دین پژوهی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران.

علی بیگدلی

استاد، گروه تاریخ، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ایزدی، فائزه و همکاران (۱۳۹۳). تاثیر پیتر برگر در رویکردهای ...
  • بابایی، غلامرضا (۱۳۶۹). فرهنگ علوم سیاسی. تهران: شرکت نشر و ...
  • باربیه، موریس (۱۳۸۴). دین و سیاست در اندیشه مدرن. ترجمه ...
  • پاکپور، علی (۱۳۸۱). دین و ایدئولوژی. پگاه حوزه، شماره۵۰ ...
  • پالس، دانیل (۱۳۹۴). هفت نظریه در باب دین. ترجمه محمد ...
  • پلامناتس، جان پتروف (۱۳۷۳). ایدئولوژی. ترجمه عزت الله فولادوند. تهران: ...
  • توحیدفام، محمد (۱۳۸۱). چرخش های ایدئولوژی. تهران: انتشارات باز ...
  • جاسمی، محمد (۱۳۶۰). فرهنگ علوم سیاسی. تهران: گوتنبرگ ...
  • جوادی آملی، عبدالله (۱۳۸۶). شریعت در آینه معرفت. قم: نشر ...
  • حلبی، علی اصغر (۱۳۶۶). دانشنامه عمومی. قم: پیک ترجمه ...
  • سرمایه معنوی جزء جدید سرمایه فکری [مقاله کنفرانسی]
  • خمینی، سید روح الله (۱۳۸۹). صحیفه امام. تهران: موسسه تنظیم ...
  • دارابی، علی (۱۳۷۵). جامعه روحانیت مبارز تهران و نقش آن ...
  • درویشی سه تلانی، فرهاد (۱۳۸۵). سیره عملی امام خمینی در ...
  • دورکیم، امیل (۱۳۸۳). صور بنیانی حیات دینی. ترجمه باقر پرهام. ...
  • دهخدا، علی اکبر (۱۳۷۷). لغت نامه دهخدا. دانشگاه تهران ...
  • زوهر، دانا؛ مارشال، آی . ان. (۱۳۹۷). سرمایه معنوی؛ ثروتی ...
  • سپیدنامه، بهروز (۱۳۹۰). چرخش ایدئولوژی. ایلام: برگ آذین ...
  • سروش، عبدالکریم (۱۳۷۰). تقلید و تحقیق در سلوک دانشجویی. کیان، ...
  • سروش، عبدالکریم (۱۳۷۲). ایدئولوژی زدایی از دین. کیان، شماره۱۴ ...
  • سروش، عبدالکریم (۱۳۷۴). قبض و بسط تئوریک شریعت، نظریه تکامل ...
  • سروش، عبدالکریم (۱۳۷۶). تکثرگرایی و پلورالیسم دینی(صراط های مستقیم). کیان، ...
  • ضابط پور، غلامرضا (۱۳۸۰). علل ناپایداری احزاب سیاسی در ایران ...
  • طباطبایی، سید محمدحسین (۱۳۷۰). المیزان. ترجمه محمدتقی مصباح یزدی. قم: ...
  • ظریفی نیا، حمیدرضا؛ تاجزاده، سید مصطفی (۱۳۷۸). کالبدشکافی جناح های ...
  • عمید، حسن (۱۳۹۰). فرهنگ فارسی عمید. امیرکبیر، چاپ سی و ...
  • فیرحی، داوود (۱۳۹۶). فقه و حکمرانی حزبی. تهران: نشر نی ...
  • کرمی پور، الله کرم (۱۳۸۸). پیتر برگر و جامعه شناسی ...
  • کنوبلاخ، هوبرت (۱۳۹۰). مبانی جامعه شناسی معرفت. ترجمه کرامت اله ...
  • ماکیاولی، نیکولو (۱۳۷۱). گفتارها. ترجمه محمدحسن لطفی. تهران: خوارزمی ...
  • مرتجی، حجت؛ زیباکلام، صادق (۱۳۷۸). جناح های سیاسی در ایران ...
  • مطهری، مرتضی (۱۳۶۸). مجموعه آثار. تهران: صدرا، ج۲ ...
  • معین، محمد (۱۳۶۲). فرهنگ معین. تهران: امیرکبیر، چاپ پنجم ...
  • ملکیان، مصطفی (۱۳۷۹). آیا ایدئولوژیک شدن دین ممکن و مطلوب ...
  • منتسکیو (۱۳۶۲). روح القوانین. ترجمه و نگارش علی اکبر مهتدی. ...
  • موسوی بجنوردی، سید محمدکاظم (۱۳۹۴). حزب رنگ و بوی حکومتی ...
  • ناظری، محمدرضا (۱۳۸۲). شناسنامه احزاب سیاسی ایران. قم: انتشارات پارسایان ...
  • هاشمی رفسنجانی، اکبر (۱۳۷۸الف). کارنامه و خاطرات؛ عبور از بحران. ...
  • هاشمی رفسنجانی، اکبر (۱۳۷۸ب). تحزب و حزب جمهوری اسلامی از ...
  • Berger, P. & Robert, W.H. (۲۰۰۴). Spiritual capital in comparative ...
  • Best, R. (۲۰۰۸). In defense of the concept of ‘Spiritual ...
  • Best, R. (۲۰۱۴). Spirituality, Faith and Education: Some Reflections from ...
  • Geertz, C. (۱۹۷۳). The interpretation of cultures. New York: Basic ...
  • Malloch, T.R. (۲۰۱۰). Spiritual capital and practical wisdom. Journal of ...
  • Manheim, K. (۱۹۵۴). Ideology and Utopia. London Routledge & Kegan ...
  • Palmer, P.J. (۱۹۸۳). To Know as We Are Known: Education ...
  • Wright, A. (۲۰۰۰). Spirituality & Education. London & New York: ...
  • نمایش کامل مراجع