تحقق زیست شرافتمندانه در پرتو حمایت از محیط زیست با نگاهی به نهج البلاغه

اسلام دینی کامل و جامع برای ادامه حیات مادی و معنوی انسان است. محافظت از محیط زیست در دین اسلام و دستوراتاهل بیت به خصوص حضرت علی (ع) بسیار مورد توجه قرار گرفته است. نهج البلاغه یکی از مهمترین منابع در جهتواکاوی رابطه بشر با محیط زیست سالم می باشد. در اسلام بیش از هر دین دیگری به رفتار مناسب با محیط زیست توسطهمه اعضاء جامعه بشری و در نتیجه زیست شرافتمندانه سفارش شده است. زیست شرافتمندانه در پرتو محیط زیست سالمتحقق می یابد.در مبحث زیست شرافتمندانه پرداختن به اصول حاکم بر حفاظت از محیط زیست، آسیب های وارده بر محیط زیست ،ممنوعیت تخریب و آلودگی محیط زیست و همچنین پیشگیری و رفع آسیب های وارده بر محیط زیست بسیار حائز اهمیتمی باشد. حمایت قانونی از حقوق بشر می تواند، وسیله ای در جهت نیل به صیانت از محیط زیست باشد. حق بر محیطزیست به عنوان یکی از حق های بشری در چهارچوب نسل سوم حقوق بشر شکل گرفته است و به عنوان یکی از حق هایانسانی مطرح می باشد.آموزه های مطروحه در کتب دینی به خصوص نهج البلاغه در خصوص حفاظت و بهره برداری صحیح از محیط زیست،راهگشای رفع آسیب های وارده بر محیط زیست و تحقق توامان حق بر محیط زیست سالم و زیست شرافتمندانه می گردد.در نوشتار حاضر با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی به تحقق زیست شرافتمندانه در پرتو حمایت از محیط زیست با نگاهیبه نهج البلاغه خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، زیست شرافتمندانه ، حقوق محیط زیست ، حقوق بشر ، حق بر محیط زیست سالم