نوآوری نظام یافته راهکار حل مسئله : مفهوم شناسی ، مزایا و کاربردها

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 113

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPSSC01_047

تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1403

چکیده مقاله:

در این مطالعه به مفهوم شناسی نوآوری نظام یافته راهکار حل مسئله ، مزایا و کاربردها و راهکارهای افزایش این نوع دانش در سازمان آموزش و پرورش و مدارس پرداخته می شود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات نظری است . روش پژوهش مطالعات کتابخانه ای و ابزار پژوهش فیش برداری می باشد. بررسی گسترده مطالعات نشان داد که الف : بنابر مفهوم نوآوری نظام یافته ، این نوع نوآوری رویکردی سیستماتیک برای ایده پردازی و تفکر خلاق است و به طور قابل توجهی دامنه گزینه های حل مسئله را گسترش می دهد. در نوآوری نظام یافته برای دانش آموزان علاوه بر دستیابی به دانش ، فرصت استفاده از دانش فراهم می شود و یادگیری دانش آموز محوری و مشارکتی تسریع می شود. ب: از جمله مزایای نوآوری نظامیافته این است که نوآوری نظام یافته برای راهنمایی در حل مسائل و جلوگیری از کاوش تصادفی راه حل ها مورد استفاده قرار می گیرد. نوآوری نظام یافته می آموزد که آسیب سیستم آموزشی بهترین منبعی است که برای بهبود ایدهآل خود سیستم آموزشی اتخاذ می شود. در واقع مزایای یادگیری دانش نوآوری نظامیافته این است که تاثیر چنین آموزشهایی برای دانش آموزان افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان برای حل هر مشکلی است که با آن روبرو می شوند، به ویژه در مقابله با مشکلات ناآشنا. همچنین یادگیری نوآوری نظام یافته منجر به افزایش بازده خلاق می شود. ج: کاربرد نوآوری نظامیافته این است که می تواند برای توسعه ی مهارتهای حل مسئله در حوزههای مختلف از یک مدل نظریه ی نوآوری ومدل فکری یکپارچه استفاده کند و دانش آموزان را قادر سازد تا ارزش مسئله را از نظر مخاطب و وضعیت فعلی بررسی کنند. نتیجه گیری : نوآوری نظامیافته با ارتقای مهارتهای حل مسئله در دانش آموزان، باعث تقویت خلاقیت و افزایش مهارتهای آنها در ورود به بازار کار می شود. نوآوری نظام یافته ، به عنوان منابع ارزشمندی برای تحریک خلاقیت منجر به حل مسائل مدیریتی و آموزشی می شود. راهکارهایی جهت افزایش وبکارگیری نوآوری نظام یافته در سازمان آموزش و پرورش و مدارس ارائه شد.

نویسندگان

مریم قادری شیخی آبادی

دکترای تخصصی ، دانش آموخته دکتری مدیریت آموزشی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه بوعلی سینا همدان، ایران، مدرس دانشگاه

فخرالسادات نصیری ولیک بنی

دکترای تخصصی ، دانشیار گروه علوم تربیتی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی ، تهران، ایران