اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خوشبینی زنان سرپرست خانوار

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خوشبینی زنان سرپرست خانوار انجام پذیرفت . پژوهش حاضر در قالب یک پژوهش شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان سرپرست خانواده ۲۵ تا ۴۵ ساله مراجعه کننده به اداره کمیته امداد شهرستان زیرکوه در سال ۱۴۰۳ بود که براساس آمار گرفته شده تعداد زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به این اداره ۶۵ نفر بودند. از جامعه آماری فوق، با توجه به طرح شبه آزمایشی پژوهش حاضر تعداد ۳۰ نفر (۱۵ نفر گروه گواه و ۱۵ نفر گروه آزمایش ) به روش نمونه گیری در دسترس به دو گروه گواه و آزمایش منتسب شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسش نامه خوشبینی شییر و کارور (۱۹۸۵) بود. پس از اجرای پیش آزمون در هر دو گروه، گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ، تحت آموزش برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند. در خلال این مدت، گروه گواه (۱۵ نفر دیگر) برنامه طبیعی روزانه خود را طی کردند. بعد از اجرای دوره کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی ، میزان خوشبینی زنان سرپرست خانواده هر دو گروه گواه و آزمایش مجددا مورد بررسی قرار گرفت . تجزیه و تحلیل دادهها با روش تحلیل کواریانس انجام شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خوشبینی زنان سرپرست خانوار شهرستان زیرکوه تاثیر دارد. نتایج این پژوهش می تواند راه گشای روان شناسان و مشاوران خانواده باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی ، خوشبینی ، زنان سرپرست خانوار.