مقایسه میزان فلزات سنگین و برخی از خصوصیات شیمیایی بافت های مختلف شاه میگوی (Astacus leptoductylus) سد ارس

هدف از این مطالعه سنجش مقادیر فلزات آرسنیک، کادمیوم، نیکل و جیوه و برخی از ترکیبات شیمیایی مهم در بافت های مختلف نمونه های شاه میگوی سد ارس بود. بدین منظور تعداد ۲۷۱ نمونه شاه میگو از دهم آذرماه تا دهم دی ماه سال ۱۳۹۶ به طور تصادفی از سد ارس جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شد. پس از انتقال نمونه ها و آماده سازی آن ها، جهت سنجش مقادیر آرسنیک، کادمیوم، نیکل و جیوه به دستگاه جذب اتمی تزریق شدند. برای اندازه گیری میزان پروتئین، خاکستر و رطوبت نمونه ها، از روش AOAC استفاده گردید. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار آرسنیک، کادمیوم، نیکل و جیوه در نمونه های شاه میگو در عضله و کمترین آن ها در آبشش وجود دارد. بالاترین میزان فلزات مربوط به عنصر کادمیوم در عضله شاه میگو بود. نیکل در جایگاه دوم فلزات تجمع یافته در عضله قرار داشت. آرسنیک و جیوه در عضله از نظر مقدار در رتبه های سوم و چهارم قرار داشتند. از طرفی مشخص گردید که مقدار رطوبت کل آبشش از عضله و بافت هپاتوپانکراس بیشتر بود. نتایج همبستگی بین فلزات بافت های مختلف شاه میگو نیز نشان داد که بیشترین همبستگی بین عناصر فلزات سنگین شاه میگو، بین کادمیوم و نیکل بود و همبستگی میان آرسنیک و نیکل نیز در جایگاه دوم قرار داشت. میزان پروتئین کل و خاکستر در عضلات شاه میگو بیشتر از سایر بافت های آن بودند. مطالعه حاضر نشان داد که آرسنیک، کادمیوم، نیکل و جیوه مورد آنالیز در غلظت های در حد قابل تشخیص در نمونه های عضله، آبشش و بافت هپاتوپانکراس شاه میگوی سد ارس وجود دارند و میزان نیکل و جیوه در نمونه ها، از استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO) پایین تر بود. در نتیجه مقادیر فلزات در نمونه های شاه میگوی مورد آزمون جمع آوری شده از سد ارس در حد ایمن و قابل اطمینان بوده است و از این جهت مشکلی ندارد.

کلیدواژه ها:

Arsenic ، Atomic Absorption ، Mercury ، Cadmium ، Aras Dam ، Astacus leptoductylus ، Nickel ، آرسنیک ، جذب اتمی ، جیوه ، کادمیوم ، سد ارس ، شاه میگو ، نیکل