تاثیر هیدرولیز اسیدی بر قابلیت تحریک سلول های ماکروفاژ RAW۲۶۴.۷ و ویژگی های ضداکسایشی گالاکتوفوکان گیاه Azolla filiculoides

پلی ساکاریدها از جمله ماکرومولکول های زیستی هستند که علاوه بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی منحصر به فرد، توانایی بروز خواص زیست فعالی امیدوارکننده ای با توجه به ساختار شیمیایی خود دارند. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر وزن مولکولی پلی ساکارید گالاکتوفوکان استخراج شده از گیاه آب شیرین Azolla filiculoides بر قابلیت آن در تحریک سلول های ماکروفاژ RAW۲۶۴.۷ و ممانعت از واکنش ضداکسایشی می باشد. پلی ساکارید گالاکتوفوکان در دمای ۶۵ درجه سلسیوس به مدت ۲ ساعت در آب مقطر استخراج و بازیابی پلیمرها با استفاده از ۷۰ درصد اتانول انجام شد. هیدرولیز پلی ساکاریدها توسط ۰۱/۰ نرمال اسید هیدروکلرید در دمای ۱۰۰ درجه سلسیوس به مدت ۵، ۱۰ و ۱۵ دقیقه صورت پذیرفت. پلی ساکارید خام و هیدرولیزات به طور عمده از قندهای خنثی (۴۶/۶۷-۰۲/۶۸ درصد) و مقادیر کمتری یورونیک اسید (۴۸/۴-۵۳/۴ درصد) تشکیل شده و در محدوده وزن مولکولی۱۰۳ × ۴/۹۹-۰/۷۸۳ گرم/مول قرار داشتند. پلی ساکارید های خام و هیدرولیزات فاقد سمیت سلولی بوده و هیدرولیز ۱۵ با بیشترین تحریک پاسخ پیش التهابی در سلول های RAW۲۶۴.۷ سبب رهاسازی میزان قابل توجهی از نیتریک اکسید (۶/۵۵ میکرومول) به محیط کشت شد. هیدرولیز ۱۵ توانست منجر به بالاترین سطح از مهار رادیکال آزاد DPPH (۲/۶۵ درصد) و کاهش یون آهن Fe۳+ (جذب ۵/۰) شود. به طور کلی، نتایج این مطالعه نشان داد که پلی ساکاریدهای گالاکتوفوکان دارای قابلیت تقویت سیستم ایمنی و مهار واکنش های اکسایشی هستند و کاهش وزن مولکولی تا محدوده مشخص می تواند سبب افزایش قابل توجه فعالیت زیستی شود.

کلیدواژه ها:

Polysaccharide ، Galactofucan ، A. filiculoides ، Antioxidant ، Immunostimulant ، پلی ساکارید ، گالاکتوفوکان ، A. filiculoides ، ضد اکسایش ، تقویت کننده سیستم ایمنی