بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی شغلی (مورد مطالعه: زنان شاغل در شهرداری شهر اصفهان)

کیفیت زندگی کاری و خودکارآمدی شغلی از جمله مفاهیم مهم در حوزه مدیریت منابع انسانی و سازمانی هستند که تاثیرات قابل توجهی بر عملکرد و رضایت شغلی افراد دارند. این مفاهیم به ویژه در مورد زنان که با چالش های خاصی در محیط کار مواجه هستند، اهمیت بیشتری پیدا می کنند. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی شغلی زنان شاغل شهرداری است. روش تحقیق توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعه آماری، کلیه زنان شاغل در شهرداری شهر اصفهان بودند که از بین آنان، تعداد ۱۸۸ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون (QWL) و پرسشنامه خودکارآمدی شغلی(JSEQ) بود. نتایج تحلیل داد ها نشان داد: ضریب تاثیر کیفیت زندگی کاری بر خودکارآمدی شغلی زنان معنی دار است یعنی کیفیت زندگی کاری بر خودکارآمدی شغلی زنان (۰/۷۴۸=β) دارد. همچنین ضریب همبستگی بین کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی شغلی زنان در بعد باورهای خودکارآمدی فردی و بعد باورهای خودکارکارآمدی جمعی معنی دار است یعنی بین کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی شغلی زنان در بعد باورهای خودکارآمدی فردی و بعد باورهای خودکارکارآمدی جمعی رابطه معنی دار وجود دارد.(۰/۰۱>p). بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده بررسی و به کارگیری روش های مناسب در افزایش خودکارآمدی می تواند موجب افزایش کیفیت زندگی زنان شاغل شود.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی کاری ، خودکارآمدی شغلی ، زنان شاغل ، شهرداری