بررسی اصطلاحات نجومی در دیوان خواجوی کرمانی

بی گمان توجه انسان به آسمان ، شب ، خورشید وماه از هزاران سال پیش آغاز شده است . بخش بزرگی ازمتون نظم ونثر فارسی به انعکاس دانش نجوم پرداخته است ،در بسیاری از ادوار شاعران قصیده های خود رامحل نشان دادن آگاهی خود از علوم و نجوم دانسته اند ،و در موارد متعددی هم شاعران برای بیان احساسشاعرانه خود در مورد آسمان و زیبایی های آن به خلق هزاران تعبیر و توصیف و کنایه پرداخته اند . از جمله یاین شاعران خواجوی کرمانی است که با الهام گرفتن از نام های ستارگان و صور فلکی ، اشعارش به خصوصقصیده هایش را جایگاه تجلی و نمود علوم نجومی کرده است . هیچ یک از قصیده ها و مثنوی ها و قطعات او رانمی توان خالی از اصطلاحات نجومی یا کنایه و تشبیه در مورد آسمان ، خورشید و سیارات دید

کلیدواژه ها:

خواجوی کرمانی ، فلک ، چرخ وسپهر