مهاجرت هنرمندان و تحولات هنری میان صفویان و مغولان هند
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 111
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LLCSCONF20_111
تاریخ نمایه سازی: 27 آذر 1403
چکیده مقاله:
در سال ۱۵۴۴ ، امپراتور مغول همایون (سلطنت ۱۵۳۰-۱۵۴۰ و ۱۵۵۵ -۱۵۵۶) به دربار صفویان آمد و از شاه طهماسب اول درخواست کمک کرد تا پادشاهی خود را بازپس گیرد. طهماسب (سلطنت ۱۵۲۴-۱۵۷۶) به او کمک کرد و همایون در نهایت تاج و تخت خود را بازیافت. پیامدهای سیاسی این ملاق ات با صفویان، بیشتر به عنوان یک رویداد خوش یاد میشود کهتوسعه مکتب نقاشی مغولی را آغاز کرد. از منظر تاریخ هنر، زمان بندی آن نمیتوانست بهتر از این باشد؛ نقاشی های درباریایرانی به اوج خود رسیده بودند، اما در عین حال، کتابخانه-کارگاه سلطنتی صفوی در حال فروپاشی بود. این امر باعث شد کهنقاشان مشهور مانند میرحسین علی و عبدالصمد به دربار مغول عزیمت کنند. سایر هنرمندان نیز از این روند پیروی کردند.برخی در آنجا ماندند و برخی دیگر بازگشتند و زمینه ساز مهاجرت نسل بعدی نقاشان شدند. این مطالعه بر روی شرایطی کهمنجر به سه موج مهاجرتی متوالی بین دربارهای صفوی و مغول از ۱۵۴۴ تا ۱۵۸۵ شد، تمرکز دارد و بر توسعه سبک یکی ازهنرمندان موج سوم، یعنی فرخ بیگ، هنرمند مشهور تاکید می کند
نویسندگان
ابوالعلا سودآور
هیوستون- تگزاس
مجتبی پنجه باشی
دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد