شگردهای هنری در مجنون و لیلی عبدی بیگ شیرازی با تکیه بر تشبیه و اغراق

عبدی بیگ از شاعران کمتر دیده شده در ادبیات فارسی می باشد، لذا شناخت این بعد و آشنایی با میزاناستفاده از تشبیه و مبالغه در این منظومه ضروری م ینماید. سخن زمانی زیبا و د لانگیز است که آرایش هایادبی باعث افزایش موسیقی کلمه و کلام شوند و به صورت طبیعی و پوشیده در کلام جلوه کنند، اما اگرصناعات ساختگی و تفننی باشند باعث بیمزگی و تکلف در سخن می شوند و کلام ادبی به پستی می گرایدمنظور از آهنگین بودن سخن فقط موسیقی بیرونی شعر نیست، بلکه هر عاملی را در سخن (اعم از نظم و نثر)که می تواند، ایجاد نوعی آهنگ و موسیقی کند در برمی گیرد عبدی بیگ شیرازی برای افزایش موسیقی کلامخود، از میان آرایه های ادبی، بیشتر به آرایه هایی از جمله تشبیه و مبالغه علاقه ای خاص نشان داده که موسیقیسخن را افزون می کنند.

کلیدواژه ها:

تشبیه ، مبالغه و اغراق ، عبدی بیگ شیرازی