تبارشناسی جنبش سرخجامگان، سیاه جامگان و مزدکیان در ادبیات پیشگویانهزرتشتی

امر قدسی و بازنمایی جمعی آن در دیدگاه بسیاری از نظریه پردازان، به عنوان یکی از عوامل شکل گیریجوامع، رخدادهای بزرگ اجتماعی، جنبش ها و انقلاب ها صورت بندی شده است. در این پژوهش ضمنبررسی سه جنبش ایرانی و بازخوانی تبارشناسانه رویکرد متون رسمی زرتشتی درباره آن، دگرگونی تجربهجمعی امر قدسی را در گذر زمان مورد مطالعه قرار دادیم. زرتشت، خود با فره دین زردشتی را بنیان نهاد وبه اصلاح اجتماعی دست زد، اما در پی آن نهادی شکل گرفت که از زرتشت و آموزه های او نمایندگیمیکرد و از قضا رابطه تنگاتنگی با مرجع قدرت داشت. در ادامه نسبت و رویکرد نهاد دین زرتشت و هویتایرانی را کاویدیم و معلوم شد که این نهاد نه تنها نگاهی کل نگر، تکثرگرا و انسجام بخش به جامعه نداشتهاست، بلکه دیگرستیز و مانع ایجاد هویتی مشترک بوده است. در اینجا توجه به تمایزی که میان امر قدسیو نهاد دین قائل شدیم شایان دقت افزونتری است. روش تبارشناسی فوکویی را برگزیدیم تا از سطح ومعنای ظاهری متون، ارجاع به نظام فکری آن متن را ردیابی کنیم.

کلیدواژه ها:

هویت ایرانی ، امر قدسی ، نهاد دین ، جنبش اجتماعی.