بررسی تطبیقی خشونت علیه زنان در ایران و افغانستان از دیدگاه نویسندگان معاصر(مطالعه موردی آثار شهرنوش پار سی پور ،محمد علی افغانی ، خالد حسینی و حمیرا قادری)

ایران و افغانستان دارای اشتراکات فرهنگی و اجتما عی زیادی هستند و همواره ارتباط فرهنگی و ادبی زیادی بیندو کشور در طول دهه ها و زمان های مختلف وجود داشته است. شاید مهمترین نزدیکی آنها از نظر زبانی باشد کهملت های دو کشور را به هم گره زده است. این همگرایی و نزدیکی بین ادبیات دو ملت ایجاب می کند تا تحقیقا تبیشتری در راستای شناخت هرچه بیشتر ادبیات دو کشور صورت گیرد. تحقیق حاضر به بررسی تطبیقی خشونتعلیه زنان در آخرین سلسله پادشاهی ایران و افغانستان؛ با تاکید بر رمان های برجسته شهرنوش پارسی پور،محمدعلی افغانی ، خالد حسینی و حمیرا قادری می پردازد. هدف ای ن تحقیق، بررسی و تحلیل نقش خشونت علیهزنان در دوران مذکور است وسعی در نمایش تطبیقی این امر در دو کشور می باشد .در این تحقیق، ابتدا تطبیقتاریخی و فرهنگی بین دو دوران مورد مطالعه انجام شده و سپس با تحلیل رمان های برجسته مذکور، پدیدهخشونت علیه زنان از منظر ادبی و فرهنگ ی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی نشان داد که که خشونتعلیه زنان در دو کشور ایران و افغانستان ، در دوره های متفاوت تاریخی، از جنبه های مختلفی قابل مشاهده است.درآخرین سلسله پادشاهی ایران، خشونت علیه زنان به عنوان یک ابزار اجتما عی برای حفظ نظم و قدرت در جامعه بهکار گرفته می شده است. برعکس، در افغانستان، خشونت علیه زنان نه تنها ناشی از عوامل فرهنگی و سنتی بلکه بهشدت به تاثیرات تحولات سیاسی و اجتماعی نیز وابسته بوده است.

کلیدواژه ها:

ادبیات تطبیقی ، خشونت علیه زنان ، ادبیات داستانی ایران ، ادبیات داستانی افغانستان ، آخرینسلسله پادشاهی ایران و افغانستان.