برآورد ضریب گیاهی پایه با استفاده از شاخص های پوشش گیاهی به دست آمده ازتصاویرماهواره ای سنتینل ۲

در بین روش های مختلف تخمین تبخیر و تعرق (ET)، محبوب ترین و پرکاربردترین تکنیک، استفاده از ضرایب گیاهی تجربی است. امکان برآورد ضرایب گیاهی متکی به شباهت های مشهود بین منحنی های این ضرایب و شاخص های پوشش گیاهی به دست آمده از تصاویر ماهواره ای است. در این پژوهش، ضریب گیاهی پایه (Kcb) ذرت با استفاده از شاخص های پوشش گیاهی به دست آمده از داده های ماهواره ای ستنیل ۲ برآورد و با Kcb اندازه گیری شده با لایسیمتر وزنی و مقادیر ارائه شده در نشریه ۵۶ فائو مقایسه شد. به منظور برآورد Kcb، شاخص پوشش گیاهی تعدیل شده برای خاک (SAVI) و پوشش گیاهی کسری (FVC) از روی داده های سنتینل ۲ و پردازشگر بیوفیزیکی تعبیه شده در اسنپ (نرم افزار اختصاصی برای پردازش تصاویر ماهواره ای سنتیل) محاسبه شد. Kcb به دست آمده از شاخص های پوشش گیاهی همبستگی خوب (۰.۸۴ = R۲) و صحت تخمین قابل قبولی (۰.۱۸ = RMSE) را در مقایسه با اندازه گیری های لایسیمتری ارائه داد. در صورتی که ضریب تبخیر (Ke) از روی خصوصیات هیدرولیکی خاک و تبخیر و تعرق مرجع (ET۰) از روی پارامترهای اقلیمی تعیین شود، برآورد ET بدون نیاز به نصب لایسیمتر و یا استفاده از روش های پرزحمت، امکان پذیراست.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی کسری ، تبخیر و تعرق ، سنتنیل ۲ ، ضریب گیاهی