سناریویی برای تقدیر از روایت زندگی: رهیافتی در مواجهه با چالش های آینده؛ میان هنر، آموزش و هوش مصنوعی

نظامهای نوین آموزش عالی به عنوان مهمترین نهاد گسترش فرهنگ و معرفت، زمینه ساز هویت جمعی و مبدا پیشرفتهای مادی و معنوی جامعه هستند. از سوی دیگر دانشگاه با توجه به رویکردهای پژوهشی و ارتباط با جدیدترین دستاوردهای علمی و پیشرفت های فناوری، متولی همگام سازی و هم آفرینی استعدادها، دانش و مهارت ها با نیازهای متنوع جامعه نیز است. به این ترتیب مسئولیت نظام های آموزش، پیش بینی چالش های آینده و روزآمد کردن روش های مواجهه به منظور حل مسائل و رفع نیازهای فرداست. در این میان آینده پژوهی و آینده نگری مشروط به مطالعه و شناخت دقیق گذشته و همچنین استفاده از به روزترین یافته های علمی، بهترین راه برای تحقق این آرمان خواهد بود. در این مقاله تلاش شده است تا با نگاهی مجدد به رسالت دانشگاه و نیاز جامعه فردا، ضمن در نظر گرفتن معنای حقیقی زندگی و توجه به عزت نفس و ارزش هویت، سناریوهایی برای آموزش عالی هنر متناسب با موج چهارم انقلاب صنعتی و فناوری هوش مصنوعی پیش بینی و ارائه شود. گردآوری داده های در این پژوهش بنیادی متکی بر اسناد و منابع کتابخانه ای بوده و مهم ترین یافته های آن حاکی از این است که نظام آموزش عالی در بیشتر رشته های علوم انسانی و ازجمله هنر نتوانسته به رسالت و مسئولیت اصلی خود دست یابد. لذا دانشگاه های هنر در آینده برای تحقق آرمان های خود در مواجهه با نسل فردا لازم است تا با استفاده از جدیدترین فناوریها و هوش مصنوعی به ارتقاء توان تفکر، رشد قوای خلاقه و افزایش شعور و بینش مخاطبان (دانشجویان) برای ترسیم نقشه مطلوب نظام های آموزشی پایدار به پشتوانه هنرهای سنتی و مولفه های هویت بومی توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

نظام های آموزشی نوین ، هوش مصنوعی ، آموزش پایدار ، سناریونویسی ، آینده پژوهی