مطالعه مشکلات ناشی از توسعه بی رویه مناطق حاشیه شهری

رشد بی رویه مناطق حاشیه نشین تهران طی دهه های اخیر به یکی از معضلات اصلی در برنامه ریزی شهری تبدیل شده است. این پدیده که ناشی از عواملی همچون مهاجرت های بی رویه، ضعف در سیاست های مدیریت شهری و عدم توازن در توسعه اقتصادی و اجتماعی است، مشکلات متعددی در ابعاد زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی به دنبال داشته است. مهم ترین چالش ها شامل افزایش آلودگی محیطی، کمبود خدمات اساسی شهری مانند حمل ونقل، آموزش و بهداشت، گسترش فقر شهری و بروز ناهنجاری های اجتماعی است.این مقاله با بهره گیری از روش های توصیفی و تحلیلی، به بررسی ریشه ها و پیامدهای توسعه بی رویه مناطق حاشیه ای تهران می پردازد. یافته ها نشان می دهد که عدم هماهنگی میان نهادهای مدیریتی، ضعف در سیاست های کنترل مهاجرت و نبود برنامه های پایدار توسعه شهری از مهم ترین عوامل تشدید این معضل است. در پایان، راهکارهایی برای مدیریت بهینه این مناطق ارائه شده است که شامل تقویت مدیریت یکپارچه شهری، توزیع عادلانه منابع و خدمات، و توانمندسازی اقتصادی و اجتماعی جوامع حاشیه نشین می شود.

کلیدواژه ها:

مناطق حاشیه نشین ، رشد بی رویه شهری ، توسعه ناپایدار ، مدیریت شهری ، تهران.