نقش ضابطان دادگستری در رسیدگی فوری به امور کیفری و موانع فوریت های پلیسی ۱۱۰

پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع فوریت های پلیسی ۱۱۰ به روش کمی - هم بستگی در سال ۱۴۰۳ انجام شده است . جامعه آماری در این پژوهش شامل ۱۸۷ نفر به روش تمام شمار در مطالعه شرکت کرده اند. داده ها با استفاده از ابزار پرسش نامه پژوهشگر ساخته جمع آوری و با استفاده از روش های آماری تی (t) و فریدمن تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که نقش متغیرهایی از قبیل شهرشناسی و اشرافیت به حوزه استحفاظی ، مهارت و تخصص کارکنان ، نظم و انضباط کاری، حضور به موقع در محل حادثه یا وقوع جرم ، وجود کال سنتر در مرکز استان ، نرم افزار ۱۱۰ با قابلیت ارجاع سریع و تحلیل اخبار، ایجاد احساس امنیت و اطمینان خاطر در شهروندان و ... در ارتقاء عملکرد ۱۱۰ تمرکزی بالاتر از حد متوسط و بالا است (۰۵/۰ (Pنقش . متغیرهای عدم تداخل تماس با رده های هم جوار، نوع وسیله نقلیه به کار گرفته شده در واحدهای پلیس ، محل مناسب جهت استقرار اپراتورها، تجهیزات ارتباطی بی سیم واحدهای گشت ، انجام اقدامات پیشگیرانه قبل از حضور پلیس از سوی مردم و دوربین های کنترل ترافیک قابل بهره برداری، در ارتقای عملکرد ۱۱۰ تمرکزی در حد متوسط است (۰۵/۰ .(P نقش متغیرهای کنترل هدفمند واحدهای گشتی ، باز کردن مسیر حرکت پلیس ، گزارش وقایع ، مبلمان شهری و بالا بودن ترافیک شهری، در ارتقای عملکرد ۱۱۰ تمرکزی کم تر از حد متوسط و پایین است (۰۵/۰ (P≥ بنابراین با توجه به یافته ها، برنامه ریزی برای تقویت عوامل و رفع موانع شناسایی شده را ضروری می کند.

کلیدواژه ها:

رسیدگی فوری ، موانع ، سامانه ۱۱۰ تمرکزی ، واحد گشتی ، فرماندهی انتظامی غرب استان تهران .