تاثیر هوش مصنوعی در یادگیری تعاملی و تقویت خلاقیت

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 120

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EDPNU01_1403

تاریخ نمایه سازی: 24 آذر 1403

چکیده مقاله:

تحولات سریع در حوزه هوش مصنوعی (AI) نقش مهمی در تغییر چشم انداز آموزشی ایفا کرده است. این فناوری، با ارائه ابزارهای نوین و روش های نوآورانه، یادگیری تعاملی و تقویت خلاقیت دانش آموزان و دانشجویان را تسهیل می کند. هدف این مقاله بررسی تاثیرات هوش مصنوعی بر یادگیری تعاملی و خلاقیت است و در این راستا به تحلیل پژوهش های انجام شده، کاربردهای عملی و چالش های مرتبط پرداخته می شود.یادگیری تعاملی به معنای ایجاد محیط هایی است که دانش آموزان در آن با محتوای آموزشی، معلمان و هم کلاسی های خود ارتباط عمیق تر و موثرتری برقرار می کنند. هوش مصنوعی با ارائه ابزارهایی مانند دستیارهای هوشمند، سیستم های یادگیری شخصی سازی شده و پلتفرم های تعاملی، این ارتباط را تقویت می کند. برای مثال، سیستم های یادگیری تطبیقی می توانند برنامه های آموزشی را براساس نیازها و سبک های یادگیری فردی دانش آموزان تنظیم کنند و به آنها تجربه ای شخصی و منحصر به فرد ارائه دهند. همچنین، فناوری های واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) مبتنی بر هوش مصنوعی فرصت های جدیدی برای تجربه های یادگیری غنی تر و تعاملی تر فراهم می کنند.از سوی دیگر، هوش مصنوعی نقش چشم گیری در تقویت خلاقیت ایفا می کند. ابزارهایی مانند تولید محتوا با کمک AI، مدل های یادگیری عمیق برای تحلیل داده ها و پلتفرم های خلاقیت دیجیتال به دانش آموزان و دانشجویان این امکان را می دهند که مهارت های خلاقانه خود را توسعه دهند. این فناوری همچنین با ارائه بازخورد فوری و پیشنهادهای نوآورانه، فرایند حل مسئله و تفکر خلاق را بهبود می بخشد. به عنوان مثال، نرم افزارهای تولید موسیقی، هنر و طراحی مبتنی بر AI به کاربران کمک می کنند ایده های خلاقانه خود را به شکلی دقیق تر و پیشرفته تر به واقعیت تبدیل کنند.در عین حال، چالش هایی مانند مسائل اخلاقی، حریم خصوصی، و شکاف دیجیتال نیز از جمله موانع بهره گیری بهینه از هوش مصنوعی در یادگیری تعاملی و تقویت خلاقیت محسوب می شوند. این مقاله تاکید می کند که استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی، طراحی سیستم های عادلانه و تضمین امنیت داده ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.در نتیجه، هوش مصنوعی پتانسیل فراوانی برای تغییر نظام های آموزشی و ارتقای کیفیت یادگیری دارد. با این حال، بهره گیری موثر و پایدار از این فناوری مستلزم ترکیب دانش فنی با رویکردهای انسانی و اخلاقی است. این مقاله پیشنهادهایی برای بهینه سازی کاربردهای هوش مصنوعی در آموزش ارائه می دهد و بر اهمیت پژوهش های بیشتر در این زمینه تاکید می کند.

نویسندگان

فاطمه بهروان پور

کارشناسی دانشگاه پیام نور فردوس(دبیر)

زهرا محققی فاروجی

کارشناسی فیزیک دانشگاه حکیم سبزوار(دبیر ریاضی)

طیبه علمدار

کارشناسی زبان و ادبیات عرب دانشگاه فردوسی مشهد(دبیر عربی)

محدثه وطن دوست

کارشناسی ارشد ریاضی کاربردی گرایش تحقیق در عملیات دانشگاه پیام نور(دبیری ریاضی)