نقش فعالیت های مشارکتی خارج از کلاس همچون کارگاه ها و پروژه های گروهی در افزایش انگیزه اجتماعی و تعلق دانش آموزان به مدرسه

در سال های اخیر، توجه به فعالیت های مشارکتی خارج از کلاس در محیط های آموزشی افزایش یافته است. این مقاله به بررسی تاثیر این فعالیت ها بر انگیزه اجتماعی و تعلق دانش آموزان به مدرسه پرداخته و هدف آن روشن سازی نقش این فعالیت ها در بهبود تعاملات بین فردی و ارتقای حس مسئولیت پذیری و همکاری گروهی در میان دانش آموزان است. برای دستیابی به اهداف پژوهش، از روش های کیفی و کمی استفاده شده است. داده های تحقیق از طریق پرسش نامه های استاندارد و مصاحبه های عمیق با گروهی از دانش آموزان، معلمان و مدیران در مدارس مختلف جمع آوری شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. به کارگیری آمار توصیفی و تحلیل های آماری پیشرفته نتایج معناداری را در این زمینه فراهم کرده است. نتایج نشان می دهد که فعالیت های مشارکتی خارج از کلاس تاثیر قابل توجهی بر مهارت های اجتماعی و افزایش تعاملات بین فردی دانش آموزان دارد. دانش آموزانی که در این فعالیت ها شرکت می کنند، در مقایسه با همسالان خود، پیشرفت چشمگیری در انگیزه اجتماعی و تعاملات مثبت با همکلاسی های خود داشته اند. علاوه بر این، این فعالیت ها به بهبود حس تعلق به مدرسه و کاهش رفتارهای منفی مانند غیبت های غیرموجه کمک کرده اند.این تحقیق بر اهمیت گنجاندن فعالیت های مشارکتی در برنامه های آموزشی تاکید دارد. پیشنهاد می شود که مدارس با افزایش ظرفیت و منابع لازم، بسترهای لازم را برای اجرای موثرتر این فعالیت ها فراهم کنند. آموزش معلمان در جهت تسهیل همکاری ها و مشارکت های میان دانش آموزان نیز می تواند تاثیرات مثبت این برنامه ها را دوچندان نماید. با توجه به یافته ها، می توان به این نتیجه رسید که فعالیت های مشارکتی خارج از کلاس می توانند به طور چشمگیری در جلوگیری از افت تحصیلی و بهبود تجربه آموزشی دانش آموزان موثر باشند.

کلیدواژه ها:

فعالیت های مشارکتی ، انگیزه اجتماعی ، تعلق به مدرسه ، کارگاه های گروهی ، دانش آموزان