اثر بخشی آموزش متقابل، بر بهبود انگیزش تحصیلی (مطالعه موردی: دانشجو معلمان رشته عربی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید بهشتی بندرعباس)

هدف: هدف پژوهش حاضر اثر بخشی آموزش متقابل بر بهبود انگیزش تحصیلی دانشجویان رشته عربی دانشگاه فرهنگیان(پردیس شهید بهشتی بندرعباس) بود. روش: روش تحقیق. شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون -- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهآماری پژوهش, کلیه دانشجویان رشته عربی پردیس شهید بهشتی بندرعباس بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ۳۰ نفراز آن ها برای مشارکت در پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه های پژوهشی (۱۵ نفر آزمایش و ۱۵ نفر کنترل) قرار گرفتندو پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (۱۹۸۱) را تکمیل کردند. محتویات جلسات آموزش متقابل در ۸ جلسه ‎۹۰ تا ۱۲۰ دقیقه ای ارائهشد. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتیجه نشان داد که آموزشمتقابل بر انگیزش تحصیلی دانشجویان نقش معناداری دارد (pآموزش متقابل جهت یادگیری عمیق تر دانشجومعلمان رشته عربی و همچنین افزایشانگیزش تحصیلی یادگیرندگان استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

رشته عر بی ، دانشجو معلمان ، ا نگیزش تحصیلی ، آموزش متقابل