نقش یادگیری الکترون یک و سواد رسانه ای در پیش بینی خودفرمانی فردی دانش آموزان (فناوری و مدرسه الگو)

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه نقش یادگیری الکترونیک و سواد رسانه ای در پیش بینی خودفرمانی فردی دانش آموزانبود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر زاهدان در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ بودهاست. نمونه ای به حجم ۳۷۱ نفر بر اساس جدول مورگان، و به روش نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای (مدرسه، کلاس) انتخابشدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سواد رسانه ای فلسفی (۱۳۹۳)، خود فرمانی فردی دسی وریان (۱۹۸۵)، یادگیریالکترونیک واتکینز و همکاران (۲۰۰۴) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان تحلیل شدند.یافته های پژوهش نشان دادکه بین یادگیری الکترونیک و سواد رسانه ای با خودفرمانی فردی دانش آموزان رابطه مثبتومعناداری وجود دارد. (۰۱ / ۰ > p). ترکیب خطی متغیر های پیش بین با ضریب همبستگی چند متغیره ۵۱۵ / ۰ و با R(۲)=۰/۲۶۵ ، واریانس خودفرمانی فردی را پیش بینی میکنند. یعنی ترکیب خطی یادگیری الکترونیک و سواد رسانه ای ۵ / ۲۶در صد از واریانس خودفرمانی فردی را تبیین می کند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان نشان داد کهیادگیری الکترونیک (β=۰/۴۸, p<۰/۰۱) و سوادرسانه ای (β=۰/۰۹, p<۰/۰۵) به صورت مثبت و معنی دار خودفرمانیفردی را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیک ، سواد رسانه ای ، خودفرمانی فردی ، دانش آموزان