بررسی ابعادی، خواص مکانیکی و ریزساختار دیواره تولید شده از جنس فولاد ساده کربنی به روش جوشکاری میگ/مگ به عنوان فرآیند ساخت افزایشی مبتنی بر قوس و سیم

هدف این مقاله، ساخت یک دیواره فولادی به کمک روش جوشکاری قوس و سیم مصرفی و بررسی ابعادی، خواص مکانیکی و ریزساختاری آن است. متغیرهای انتخابی در این تحقیق، زمان توقف بین پاسی، سرعت جوشکاری و سرعت تغذیه سیم جوش می باشند. طبق نتایج حاصل، ارتفاع و ضخامت میانگین دیواره با افزایش سرعت جوشکاری، به دلیل رسوب کمتر جوش در لایه، کاهش می یابند و در ادامه، یک رابطه میان ضخامت و ارتفاع دیواره بر حسب سرعت جوشکاری و نرخ تغذیه سیم جوش ارائه گردید. زمان توقف بین پاسی بالاتر منجر به افزایش ارتفاع دیواره گردید و درصد مساحت موثر نیز با افزایش سرعت جوشکاری، افزایش یافت. همچنین، استحکام کششی و درصد ازدیاد طول بر حسب وجود (یا عدم وجود) حفره و نوع ریزساختار بررسی شدند. در سرعت جوشکاری بالا و زمان توقف بین پاسی زیاد، ساختار از نوع دانه های ستونی به همراه فریت ویدمنشتاتن ریز و پرلیت بین دانه ای بود. درحالی که، در سرعت جوشکاری پایین و زمان توقف بین پاسی کم، ساختار بیشتر از فریت بلوکی و پرلیت درشت تشکیل شد که هر دو نوع ساختار، منجر به استحکام و ازدیاد طول مناسب شدند و خواص مکانیکی نمونه ها بهبود یافت. اما در شرایط دیگر، که احتمال وجود فازهای ترد در منطقه متاثر از حرارت زیادتر بود، استحکام و درصد ازدیاد طول کاهش یافتند.

کلیدواژه ها:

جوشکاری قوس و سیم مصرفی ، ساخت افزایشی ، دیواره فولادی ، خصوصیات ابعادی ، خواص مکانیکی ، ریزساختار