گردشگری مذهبی و اثرات اجتماعی آن بر مناطق روستایی مسیر در عراق با رویکرد آینده نگاری

هدف کلی تحقیق حاضر، ارزیابی و بررسی اثرات گردشگری مذهبی بر ساختار اجتماعی در مناطق روستایی منتهی به شهر کربلا بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و از لحاظ ماهیت، کیفی مبتنی بر رویکری اکتشافی و با روش توصیفی- تحلیلی مبتنی است. گردآوری داده‎ها در بخش نظری با استفاده از منابع کتابخانه و در بخش عملی با تکنیک دلفی مبتنی بر مصاحبه نیمه ساختارمند و توزیع پرسشنامه، انجام گردید. در روش دلفی و براساس سناریو ویزارد مهمترین و محتمل ترین سناریوی پیش روی مسیرهای منتهی به کربلا، در جهت وضعیت شاخص های اجتماعی شامل اهداف و آرمان های مطلوب است. بر اساس نتایج بدست آمده از روش دلفی و آینده پژوهی، بیان کننده این مطلب است که در دوران برگزاری ایام اربعین و اثراتی که بر شاخص های اجتماعی می گذارد، سلامت خانوارهای روستایی افزایش می یابد. میزان اضطراب و افسردگی کمتر می شود. همچنین امنیت غذایی خانوارهای روستایی تحت تاثیر قرار می گیرد، ولی انزوای خانواده قبل و بعد از مراسم تغییری نمی نماید و حضور مردم در صحنه مشارکت ارتقا می یابد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، اربعین ، ساختار اجتماعی ، نواحی روستایی ، کربلا