مصالح خود ترمیم شونده در آینده معماری
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 23
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICMSCA05_005
تاریخ نمایه سازی: 21 آذر 1403
چکیده مقاله:
ساختمان ها طی عمر خود، به عوامل خارجی، زمان، و تغییرات کاربری، که می تواند به پایداری، استحکام، و شکل آنها تاثیر منفی بگذارد، اعتراض دارند. برای چندین دهه، دانشمندان سعی کرده اند ویژگی های موجودات زنده را در زمینه های مختلف از جمله معماری به ساختمان ها منتقل کنند و آنها را از موجودات بی جان به موجودات زنده تبدیل کنند.یکی از خصوصیات مهم موجودات زنده، توانایی در التیام آسیب و مقاومت در برابر عوامل خارجی است. مفهوم شفا در معماری به توسعه و نگهداری با استفاده از تکنیک های حفظ سنتی اشاره دارد، اما این تکنیک ها به مفهوم پایداری کامل نمی رسند.معماری و انتقال این ویژگی ها از موجودات زنده به معماری" پرداخته است، هدف آن این است که ساختمان ها را از حالت مرده به نیمه زنده تبدیل کند تا بتوانند آسیب ها را تشخیص داده و رفع کنند، و یا در مقابل عوامل خارجی مقاومت کنند.برای دستیابی به این هدف، پژوهش فعلی مفهوم شفا را به طور جامع و خاص در زوایای مختلف قالب معماری مدنظر قرار داده است، از جمله تاثیرات شفا بر روی کاربر یا محیط و همچنین تاثیر بر روی خود ساختمان. این پژوهش به روش های سنتی، نگهداری، نوسازی، و بازسازی برای رسیدن به شفا، و همچنین به مفهوم کلی خودترمیمی، پرداخته است. از طریق پیشرفت های فناوری در سیستم های نظارتی سلامت سازه و پیشرفت در مصالح ساختمانی، این استراتژی و فلسفه طراحی توسط مهندسان و معماران برای دستیابی به پایداری و شفا به اجرا در آمده است.از نظر اصطلاحی، شفا به بازگرداندن سلامتی به بدن پس از عدم تعادل و نقص آن اشاره داردبنابراین، توجه بیشتری به خواص خودترمیمی در ساختمان ها شده است، به گونه ای که با کاهش نیاز به تعمیر و نگهداری، آنها را برای مدت زمان بیشتری پایدار نگه داشته و از آنها محافظت کند. این پژوهش به "مسئله ناشناخته بودن دانش کامل از مفهوم خودترمیمی مصالح در معماری و انتقال این ویژگی ها از موجودات زنده به معماری" پرداخته است، هدف آن این است که ساختمان ها را از حالت مرده به نیمه زنده تبدیل کند تا بتوانند آسیب ها را تشخیص داده و رفع کنند، و یا در مقابل عوامل خارجی مقاومت کنند.برای دستیابی به این هدف، پژوهش فعلی مفهوم شفا را به طور جامع و خاص در زوایای مختلف قالب معماری مدنظر قرار داده است، از جمله تاثیرات شفا بر روی کاربر یا محیط و همچنین تاثیر بر روی خود ساختمان. این پژوهش به روش های سنتی، نگهداری، نوسازی، و بازسازی برای رسیدن به شفا، و همچنین به مفهوم کلی خودترمیمی، پرداخته است. از طریق پیشرفت های فناوری در سیستم های نظارتی سلامت سازه و پیشرفت در مصالح ساختمانی، این استراتژی و فلسفه طراحی توسط مهندسان و معماران برای دستیابی به پایداری و شفا به اجرا در آمده است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا اکبریان
عضو هیئت علمی دانشکده معماری دانشگاه سوره، تهران، ایران
نگار خدادادی
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری داخلی دانشگاه سوره، تهران، ایران