ارائه مدل ترکیبی حاصل از دو مدل فیزیک سنگ با روش انتگرال فازی سوگنو در یکی از میادین نفتی جنوب غربی ایران

با به کارگیری مدل های فیزیک سنگی، شناسائی هرچه دقیق تر مخزن هیدروکربوری امکان پذیر است و به دنبال آن مخاطره اکتشاف و تولید نفت و گاز به میزان قابل توجهی کاهش می­یابد. در مطالعه حاضر، سه مدل فیزیک سنگ خود سازگار-گاسمن، شو-پاین و شو-وایت در یک مخزن کربناته نفتی در جنوب غربی ایران در دو چاه هدف مورد بررسی قرار گرفتند. با استفاده از روش­های ترکیب اطلاعات انتگرال فازی سوگنو و وزن دهی افزایشی ساده، دو مدل ترکیبی مختص مخزن مورد مطالعه، تهیه و ارائه گردیدند. سرعت موج طولی و برشی با کمک نگارهای چاهی و نوع حفرات حاصل از مقاطع نازک و سی تی اسکن در مخزن مورد مطالعه برآورد و از لحاظ کمی و کیفی مقایسه گردید. نتایج نشان داد که خطای نسبی در تخمین سرعت موج برشی در چاه A و B به ترتیب از ۲۱ درصد به ۴ درصد و از ۲۴ درصد به ۵/۴ درصد رسید. همچنین خطای نسبی در تخمین سرعت موج طولی در چاه های مورد مطالعه از ۱۴ به ۵/۲ درصد در چاه A و از ۲۱ به ۲ درصد در چاه B کاهش یافت. همچنین در بین سه مدل موجود نتایج برآورد شو-وایت و سوگنو در تخمین سرعت های طولی و برشی در چاه A به ترتیب از کمترین(۷۹ و ۸۱) و بیشترین ضریب همبستگی (۹۹ و ۹۸) با داده واقعی برخوردار بودند. در واقع نتایج به دست آمده از سه مدل فیزیک سنگی و مدل های ترکیبی بیانگرآن است که مدل ترکیب شده با روش سوگنو بهترین برآورد را ارائه نموده است.

کلیدواژه ها:

ترکیب اطلاعات ، سرعت موج طولی و برشی ، مدل خود سازگار-گاسمن ، مدل شو-پاین ، مدل شو-وایت ، مدل وزن دهی افزایشی ساده و مخازن کربناته