ارزیابی و انتخاب سیستم نگهداری تونل با استفاده از روش تخصیص خطی

از مهم ترین فاکتورهایی که نقش اساسی در توجیه فنی، اقتصادی و ایمنی سازه­های زیرزمینی و خصوصا تونل­ها دارد انتخاب سیستم نگهداری مناسب است. پارامترها و معیارهای متعددی در انتخاب سیستم نگهداری برای یک فضای زیرزمینی دخیل هستند اما غالبا این انتخاب بر اساس قضاوت­های مهندسی و تجربه طراحان انجام می­گیرد که امکان بروز خطا و در نتیجه عدم انتخاب سیستم نگهداری مناسب را در پی خواهد داشت. لذا در این تحقیق از روش تخصیص خطی که از جمله مهم ترین و قوی ترین روش­های تصمیم­گیری چند شاخصه است برای انتخاب سیستم نگهداری بهینه تونل انتقال آب بهشت آباد استفاده شده است برای این منظور ابتدا، ضمن شناسایی سیستم­های نگهداری گوناگون (گزینه­ها) بر اساس پارامترهای فنی، با استفاده از روش عددی تفاضل محدود (FLAC۲D) پایداری تونل برای هر کدام از گزینه­ها بررسی شده است. در ادامه با محاسبه و تخمین هر کدام از معیارهای هزینه، ضریب اطمینان، کارایی، زمان نصب، جابه­جایی و قابلیت مکانیزاسیون، برای گزینه­های مورد نظر، با استفاده از روش تخصیص خطی از میان شش سیستم نگهداری، پیچ سنگ­های تزریقی به طول ۳ متر و به فواصل ۵/۱× ۵/۱ متر همراه با ۱۰ سانتی­متر شاتکریت، به عنوان سیستم نگهداری مناسب انتخاب شده است.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری چند شاخصه ، تخصیص خطی ، سیستم نگهداری ، تونل انتقال آب بهشت آباد