شناسایی دو توده یونجه متحمل به خشکی خرم آباد و فریدن جهت کشت به روش کم آبیاری

در اصلاح گیاهان برای مقابله با تنش های محیطی، وجود یک منبع ژنتیکی گسترده و متنوع مورد نیاز است. هدف نهایی در برنامه های اصلاح یونجه، افزایش عملکرد در واحد سطح، بهبود کیفیت محصول و معرفی ارقام برتر از لحاظ اقتصادی است. به منظور ارزیابی تحمل به خشکی یونجه، ۴۹ اکوتیپ یونجه زراعی (Medicago sativa) در قالب طرح آزمایشی در شرایط آبی و دیم به مدت سه سال در ایستگاه تحقیقات کشاورزی خسروشهر(تبریز) مورد ارزیابی قرار گرفت. صفت عملکرد علوفه خشک در دو شرایط آبی و دیم طی دو سال اندازه گیری شد. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که بین اکوتیپهای یونجه و سالها تفاوت معنیدار وجود دارد. در شرایط آبی میانگین عملکرد علوفه خشک ۰۱/۹ تن در هکتار و در شرایط دیم ۹۴/۴ تن در هکتار بود. بر اساس شدت تنش خشکی و شاخصهای حساسیت و تحمل به تنش خشکی، اکوتیپهای ۱۴ (خرمآباد) و ۳۲ (فریدن) به ترتیب با متوسط عملکرد ۷۴/۸ و ۲۶/۷ تن در هکتار در شرایط دیم، اکوتیپهای متحمل به خشکی شناسایی شدند.

کلیدواژه ها:

تنش ، عملکرد ، کیفیت ، ژنوتیپ