استفاده از کودهای زیستی راهکاری برای افزایش کمی و کیفی تولید علوفه یونجه

یکی از راهکارهای تولید بهینه محصول و حفظ سلامت محیط زیست و پایداری تولید در سیستم های کشاورزی استفاده از کودهای زیستی می باشد. کود زیستی (بیولوژیک) تراکم زیادی از یک یا چند نوع ارگانیزم مفید خاکزی و یا مواد متابولیک این موجودات است که با یک ماده نگهدارنده همراه است و صرفا به منظور تامین عناصر غذایی مورد نیاز گیاه، تولید و عرضه می شود. ارزش کود زیستی به دلیل سه خاصیت مهم آن است: تغذیه ای و شیمیایی (از نظر میکروارگانیزم خاک) و خواص فیزیکی و بهبود خواص بیولوژیک محیط اطراف ریشه گیاه می باشد. یونجه با ارزش ترین گیاه از خانواده‎ لگوم ها ‎بوده و مصرف آن از سایر علوفه های سبز کاشته شده متداول تر‎ ‎است. این گیاه قادر است در شرایط مناسب با باکتری سینوریزوبیوم ملیلوتی همزیستی ایجاد نموده و متعاقب آن مقدار قابل ملاحظه ای از نیتروژن مولکولی هوا را تثبیت نموده و صرف نیازهای خود نماید و از طرفی با ترشح ترکیبات شیره سلولی از ریشه به درون خاک و باقیماندن اندامهای ریشه و غده های باکتری درخاک موجب تقویت حاصلخیزی خاک گردد. از طرفی باکتریهای افزاینده رشد گیاه که در محیط ریزوسفر ریشه رشد و تکثیر می یابند هم با مکانیسم های مستقیم و غیرمستقیم و از جمله فراهم نمودن نیتروژن در خاک در طول دوره رشد گیاه می توانند نقش مهمی در عملکرد کمی و کیفی محصول داشته باشد. بنابراین گنجاندن استفاده از کودهای زیستی شامل باکتری همزیست یونجه و همچنین باکتریهای افزاینده رشد گیاه در برنامه تغذیه علوفه یونجه می تواند ضمن افزایش عملکرد به بهبود کیفی علوفه تولید شده نیز کمک نماید.

کلیدواژه ها:

یونجه ، تغذیه گیاهی ، تثبیت نیتروژن ، میکروارگانیسم های مفید خاکزی