ارزیابی ظاهری و مقایسه کیفیت علوفه تر و سیلاژ چهار رقم سورگوم علوفه ای داخلی با هیبرید های خارجی در استان البرز

این پژوهش با هدف تعیین انرژی قابل متابولیسم، ترکیبات شیمیایی علوفه سبز و خصوصیات سیلویی هشت ژنوتیپ سورگوم علوفه ای (اسپیدفید، پگاه، KFS-۲، KFS-۱۸، سیلوکینگ، تیتان، PHFS-۲۷و FGCSI-۱۲) در استان البرز انجام شد. ژنوتیپ های آزمایشی در اردیبهشت ماه کشت شدند و در مرحله دانه خمیری (حدود ۶۰ درصد دانه ها در حالت خمیری شدن بودند) در شهریور ماه برداشت شدند. برای تعیین خصوصیات سیلویی ارقام، علوفه سورگوم در اندازه ۳ تا ۴ سانتی متر خرد و برای هر هر ژنوتیپ در چهار تکرار در پلاستیک های ضخیم ۳۰ کیلویی به مدت ۶۰ روز سیلو شدند. برای نمونه های سیلاژ، ارزیابی ظاهری و تعیین pHانجام شد. در نمونه های علوفه سورگوم(تر)، رقم پگاه دارای کمترین ماده خشک (۵۲/۲۳ درصد) و هیبرید تیتان دارای بیشترین ماده خشک (۴۹/۴۲ درصد) بودند. پس از تهیه سیلاژ از آنها مانند علوفه تر، میزان ماده خشک در نمونه های سیلاژ برای هیبرید تیتان بیشترین (۸۷/۳۶ درصد) و در رقم پگاه کمترین (۶۸/۲۲ درصد) بود. کیفیت سیلاژ ژنوتیپ های داخلی و هیبرید های آزمایشی خارجی براساس شاخص فلیگ و ارزیابی ظاهری عالی و خوب ارزیابی گردید. با توجه به این نتایج، هشت ژنوتیپ آزمایشی دارای کیفیت مناسبی برای تغذیه نشخوارکنندگان هستند و می توان از آنها در جیره تلیسه های ۱۸-۱۲ ماهه و گوساله های پرواری، همچنین برای تغذیه گاوهای اواخر شیردهی و تلیسه های سه الی ۱۲ ماهه استفاده نمود، اما برای تغذیه گاوهای پرتولید توصیه نمی شوند.

کلیدواژه ها:

ارزش غذایی ، ارقام داخلی ، هیبرید های خارجی ، سورگوم علوفه ای ، سیلاژ