نقد پساساختارگرایانه ی داستان پسامدرنیستی «همنوایی شبانه ی ارکستر چوب ها»

چکیدهپسا­مدرن از بطن مدرنیسم و در واکنش به آن یا به عنوان جانشین آن پدیدآمد. رمان­نویس پسا­مدرن درپی متبادر کردن این حس به ذهن خواننده است که همه ی مبانی مستحکم زندگی در دنیای معاصر فروپاشیده است. پساساختارگرایی، زمینه ی شکل­گیری و ظهور پسامدرنیسم را فراهم کرد؛ نقادی جریان پسامدنیسم، برآمده از کوشش­های پساساختارگرایانی است که مهم­ترین و راهگشاترین تکنیک­ها را برای این جریان فراهم کرده­اند. مکتب پسامدرن، متاثر از عدم انسجام و قطعیت در پساساختارگرایی، برداشت­های سنتی از زبان، هویت، نوشتار و مانند آن را فروپاشیده است. این جستار به روش توصیفی-تحلیلی، مهم­ترین مولفه­های رویکرد پساساختارگرایی را در رمان پسا­مدرنیستی «همنوایی شبانه ی ارکستر چوب­ها» نوشته ی رضا قاسمی بررسی کرد تا جنبه­های تطابق این رمان با رویکرد پساساختارگرایی روشن شود. با توجه به دستاورد پژوهش مهم­ترین عناصر رویکرد پساساختارگرایی، یعنی، مساله ی زبان، میزان اختیارات نویسنده، هویت، تعین­پذیری متون در رمان «همنوایی شبانه ارکستر چوب ها» به چالش کشیده شده است و روشن شد حضور چنین مولفه­هایی در رمان یادشده درصدد القای این ایده­ی پساساختارگرایانه است که رابطه ی دال با مدلول، رابطه ی غیر ثابت و متغیری است که به جای تثبیت معنا، دائما آن را به تعویق می­اندازد و هیچ گونه ثبات و قطعیتی در تفسیر متن وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: پسامدرنیسم ، پساساختارگرایی ، «همنوایی شبانه ی ارکستر چوب­ها» ، زبان ، رضا قاسمی