تاثیر توافق آبراهام بر الگوی دوستی و دشمنی در مجموعه امنیتی غرب آسیا

عادی سازی روابط اسرائیل با چهار کشور عربی شامل امارات متحده عربی، بحرین، مراکش و سودان در نیمه دوم سال ۲۰۲۰م که به «توافق آبراهام» یا «پیمان ابراهیم» مشهور است، یکی از تحولات جدید و مهم در مجموعه امنیتی غرب آسیاست. این توافق ها، به دشمنی تاریخی و عدم به رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان یک کشور طی بیش از هفت دهه، از سوی این چهار کشور عربی پایان داد. ازآنجاکه این توافق به دلیل ماهیت، روند و اهداف آن، ظرفیت تاثیرگذاری بر مجموعه امنیتی غرب آسیا را دارد، بررسی چگونگی تاثیرگذاری و پیامدهای آن بر الگوی دوستی و دشمنی این مجموعه امنیتی ضرورتی پژوهشی و هدف این مقاله است. در همین راستا، سوال اصلی مقاله حاضر این است که توافق آبراهام چگونه بر الگوی دوستی و دشمنی در مجموعه امنیتی غرب آسیا تاثیر می گذارد؟ در پژوهش حاضر، با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی، با بهره گیری از نظریه مجموعه امنیتی بری بوزان و اله ویور، به دنبال پاسخ به این پرسش بوده ایم. نتایج حاصل از این پژوهش، بیانگر آن است که توافق آبراهام در سال ۲۰۲۰م، از طریق تقویت هویت ائتلاف عبری-عربی در مقابل ائتلاف محور مقاومت، بر الگوی دوستی و دشمنی در مجموعه امنیتی غرب آسیا تاثیر می گذارد. این آثار به شکل کشمکش بین تجدیدنظرطلب ها و طرفداران وضع موجود در مجموعه امنیتی غرب آسیا، تقویت هم زمان هویت ائتلاف عبری-عربی و محور مقاومت، افزایش مسابقه تسلیحاتی و تداوم جنگ به مثابه روش حل منازعه بین محور مقاومت و ائتلاف عبری-عربی نمود پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

الگوی دوستی و دشمنی ، توافق آبراهام ، عادی سازی روابط ، مجموعه امنیتی غرب آسیا (خاورمیانه)